แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเผาฟืนในเตาเพื่อเคี่ยวนมมีลักษณะน่ากลัวอันตรายแก่คนและห้องแถวและเกิดไหม้หลังคาห้องแถวคิดเป็นเงิน 20 บาท ขอให้ลงโทษตาม ม.186,187 ก.ม.อาญา ศาลพิจารณาเห็นว่า จำเลยควรมีผิดเพียงฐานประมาทตาม ม.201 และโจทก์ไม่ได้กล่าวถึงการประมาท และไม่ได้อ้างกฎหมายเรื่องการประมาทลงโทษจำเลยไม่ได้ (ฎีกาที่ 574/2483)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเผาฟืนในเตาเพื่อเคี่ยวนมสดให้เป็นนมข้น เตามีปล่องทลุข้างฝาแล้วไปทลุหลังคาห้องแถว แต่ปล่องหักคงเหลือเพียงใต้หลังคา มีลักษณะน่ากลัวอันตรายแก่คนและห้องแถว และได้เกิดอันตรายแก่ห้องแถว โดยเปลวไฟ ถูกไฟออกไปตามปล่องไหม้หลังคาห้องแถวคิดเป็นเงิน ๒๐ บาท ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.อาญา ม.๑๘๖,๑๘๗
จำเลยรับสารภาพว่า ได้ทำให้เพลิงไหม้จริงด้วย ความประมาทเลินเล่อ
ศาลชั้นต้นลงโทษตาม ก.ม.อาญา ม.๑๘๗,๕๙
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่า การกระทำของจำเลยยังไม่เข้าลักษณะอันน่ากลัวจะเป็นอันตรายแก่คนหรือทรัพย์สินของผู้อื่น เพราะไม้ชายคาอยู่ใต้สังกะสี ฝาที่อยู่ใกล้เตาไฟก็ทำด้วยสังกะสี จำเลยมีผิดเพียงฐานประมาทตาม ก.ม.อาญา ม.๒๐๑ แต่โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานจุดเผาทรัพย์อันมีลักษณะน่ากลัวอันตรายโจทก์ไม่ได้กล่าวถึงการประมาทและไม่ได้อ้างกฎหมายเรื่องการประมาท ฉะนั้นแม้ได้ความว่า จำเลยกระทำโดยประมาทก็ลงโทษจำเลยไม่ได้ ตาม ป.วิธีพิจารณาความอาญา ม.๑๔๒ และฎีกาที่ ๕๗๔/๒๔๘๓
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์
