แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
+กระบือไปผูกชุ่มไว้ในป่า เจ้าทรัพย์ตามรอยไปพบแล้วชุ่มคอยจับ พอจำเลยมารแก้กระบือก็เข้าไปจับ จำเลยทำร้ายเอาบาดเจ็บ เป็นผิด+ลักทรัพย์และทำร้ายร่างกายไม่ใช่ชิงทรัพย์ พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ.2461 ม.3 ศาลเดิมลงโทษฐานชิงทรัพย์จำคุก 5 ปี ศาลอุทธรณ์ได้ให้จำคุก 1 ปี 3 เดือน +ลักทรัพย์และทำร้ายร่างกายเป็นแก้มาก ฎีกา+ข้อเท็จจริงได้
ย่อยาว
ได้ความว่า จำเลยลักกระบือในตอนเช้าพาไปซุ่มไว้ในป่า เจ้าทรัพย์กับพวกตามรอยไปพบกระบือที่จำเลยผูกซุ่มไว้ แต่ตัวจำเลยไม่อยู่ จึงแอบดูอยู่ห่าง ๆ เพื่อจะจับตอนเย็นจำเลยถือมีดฆ่าแก้กระบือออกไปจากที่ซุ่ม เจ้าทรัพย์ถือหอกวิ่งเข้าไปและบอกให้จำเลยทิ้งมีด จำเลยจับหอกเจ้าทรัพย์แล้วฟันเจ้าทรัพย์ ๑ ที เป็นแผลบาดเจ็บ แล้วจำเลยก็ทิ้งมีดและกระบือหนีไป
ศาลเดิมลงโทษจำเลยฐานชิงทรัพย์ตามมาตรา ๓๐๐ ให้จำคุก ๕ ปี
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ตามมาตรา ๒๙๔ ข้อ ๖ จำคุก ๑ ปี แลฐานทำร้ายร่างกายตามมาตรา ๒๕๔ จำคุก ๓ เดือน
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เมื่อเจ้าทรัพย์มาพบกระบือแล้ว มิได้เข้ายึดถือครอบครองคืนกิริยาจำเลยตอนหลังจึงมิได้ตั้งต้นลักใหม่การลักตอนแรกสิ้นสุดแล้ว การทำร้ายจึงไม่ร่วมกรรมกัน จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
