แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยถูกศาลสั่งเพิกถอนสิทธิเลือกตั้งเพราะกระทำการฝ่าฝืนพระราชบัญญัติการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร พ.ศ. 2522 แล้วต้องถือว่าสิทธิเลือกตั้งของจำเลยต้องถูกเพิกถอนตามกฎหมายในทุกกรณีรวมทั้งสิทธิเลือกตั้งตามพระราชบัญญัติการเลือกตั้งสมาชิกสภาจังหวัดพ.ศ. 2482 ด้วย การที่จำเลยสมัครรับเลือกตั้งสมาชิกสภาจังหวัดโดยระบุว่าจำเลยมีสิทธิสมัครรับเลือกตั้ง จึงเป็นความผิดตามพระราชบัญญัติการเลือกตั้งสมาชิกสภาจังหวัด พ.ศ. 2482 มาตรา 64 การเข้าใจว่ามีสิทธิสมัครรับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาจังหวัดเพราะไม่ได้ถูกเพิกถอนสิทธิเลือกตั้งตามพระราชบัญญัติการเลือกตั้งสมาชิกสภาจังหวัด พุทธศักราช 2482 ไม่ใช่การสำคัญผิดในข้อเท็จจริง.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยซึ่งรู้อยู่แล้วว่าอยู่ในระหว่างระยะเวลาถูกเพิกถอนสิทธิเลือกตั้งและไม่มีสิทธิสมัครรับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาจังหวัด ได้สมัครรับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาจังหวัดอุดรธานีในเขตอำเภอกุมภวาปี ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติการเลือกตั้งสมาชิกสภาจังหวัด พุทธศักราช 2482 มาตรา 64 และมีคำสั่งเพิกถอนสิทธิการเลือกตั้งของจำเลยมีกำหนดเวลา 8 ปี
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ โดยพนักงานอัยการซึ่งอธิบดีกรมอัยการได้มอบหมายลงลายมือชื่อรับรองให้อุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษากลับว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติการเลือกตั้งสมาชิกสภาจังหวัด พุทธศักราช 2482 มาตรา64 ให้ลงโทษจำคุก 2 เดือน ปรับ 1,000 บาท โทษจำคุกให้รอการลงโทษมีกำหนด 2 ปี ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 56 ไม่ชำระค่าปรับให้จัดการตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 29, 30 ให้เพิกถอนสิทธิเลือกตั้งของจำเลยมีกำหนด 8 ปี
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คำว่า “สิทธิเลือกตั้ง” นั้น ตามพระราชบัญญัติการเลือกตั้งสมาชิกสภาจังหวัด พุทธศักราช 2482 และพระราชบัญญัติการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร พ.ศ. 2522มิได้ให้ความหมายไว้ให้เห็นว่าสิทธิเลือกตั้งตามที่บัญญัติไว้ในกฎหมายทั้งสองฉบับนี้เป็นสิทธิที่แตกต่างกันดังนั้นสิทธิเลือกตั้งตามที่กฎหมายทั้งสองฉบับบัญญัติไว้จึงหมายถึงสิทธิทางการเมืองตามที่กำหนดไว้ในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยพ.ศ. 2521 มาตรา 24 เมื่อจำเลยถูกศาลสั่งเพิกถอนสิทธิเลือกตั้งเพราะกระทำการฝ่าฝืนพระราชบัญญัติการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรพ.ศ. 2522 แล้ว ก็ต้องถือว่าสิทธิเลือกตั้งอันเป็นสิทธิขั้นพื้นฐานทางการเมืองของจำเลยต้องถูกเพิกถอนตามกฎหมายในทุกกรณี รวมทั้งสิทธิเลือกตั้งตามพระราชบัญญัติการเลือกตั้งสมาชิกสภาจังหวัดพุทธศักราช 2482 ด้วย จำเลยสมัครรับเลือกตั้งสมาชิกสภาจังหวัดโดยระบุว่าตนมีสิทธิสมัครรับเลือกตั้ง ทั้งที่รู้อยู่ว่าตนถูกเพิกถอนสิทธิเลือกตั้งซึ่งขาดคุณสมบัติของผู้มีสิทธิสมัครรับเลือกตั้งตามที่กำหนดไว้ในพระราชบัญญัติการเลือกตั้งสมาชิกสภาจังหวัด พุทธศักราช 2482 มาตรา 20(1) การกระทำของจำเลยจึงเป็นการฝ่าฝืนพระราชบัญญัติการเลือกตั้งสมาชิกสภาจังหวัด พุทธศักราช2482 มาตรา 64 ข้อที่จำเลยอ้างว่าจำเลยเข้าใจว่ามีสิทธิสมัครรับเลือกตั้ง เพราะจำเลยไม่ได้ถูกเพิกถอนสิทธิเลือกตั้งตามพระราชบัญญัติการเลือกตั้งสมาชิกสภาจังหวัด พุทธศักราช 2482 นั้นไม่ใช่เรื่องที่จำเลยสำคัญผิดในข้อเท็จจริง จึงอ้างมาเป็นข้อแก้ตัวไม่ได้
พิพากษายืน.