คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2231/2526

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

แม้จำเลยจะให้การต่อสู้คดีไว้ว่าฟ้องโจทก์เคลือบคลุมก็ตามแต่เมื่อศาลชั้นต้นมิได้กำหนดข้อนี้ไว้เป็นประเด็นและจำเลยก็มิได้คัดค้าน ถือว่าจำเลยสละประเด็นข้อนี้แล้ว

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยจ้างโจทก์เป็นลูกจ้างประจำ จำเลยเลิกจ้างโจทก์เพราะเหตุสูงอายุโดยไม่จ่ายค่าชดเชย ขอให้บังคับจำเลยจ่ายค่าชดเชย

จำเลยให้การว่า โจทก์ออกจากงานเพราะเกษียณอายุเป็นไปโดยผลของกฎหมาย จำเลยมิได้เลิกจ้างโจทก์ การจ้างระหว่างโจทก์จำเลยเป็นการจ้างที่มีกำหนดระยะเวลาการจ้างไว้แน่นอน เมื่อโจทก์ออกจากงาน จำเลยได้จ่ายเงินบำเหน็จแก่โจทก์แล้ว ถือว่าเป็นการจ่ายค่าชดเชย ขอให้ยกฟ้อง

ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าชดเชยแก่โจทก์

จำเลยอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา

ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า เมื่อพนักงานรัฐวิสาหกิจมีอายุครบหกสิบปีบริบูรณ์ รัฐวิสาหกิจซึ่งเป็นนายจ้างเช่นจำเลยต้องมีคำสั่งให้ลูกจ้างพ้นจากตำแหน่งไปถือได้ว่าเป็นการเลิกจ้างโดยลูกจ้างไม่ได้กระทำความผิด และถือไม่ได้ว่าการให้ออกจากงานเพราะเกษียณอายุเป็นกรณีเลิกจ้างที่มีกำหนดระยะเวลาการจ้างไว้แน่นอนแล้ว ส่วนเงินบำเหน็จเข้าลักษณะเป็นเงินประเภทอื่น มิใช่ค่าชดเชย จำเลยต้องจ่ายค่าชดเชยแก่โจทก์ตามฟ้อง

ส่วนข้อที่จำเลยอุทธรณ์ว่าฟ้องโจทก์เคลือบคลุมนั้น แม้จำเลยจะให้การต่อสู้คดีไว้เช่นนั้นก็จริง แต่เมื่อศาลแรงงานกลางกำหนดประเด็นมิได้กำหนดข้อนี้ไว้เป็นประเด็นด้วยและจำเลยก็มิได้คัดค้าน ถือว่าจำเลยสละประเด็นข้อนี้แล้ว ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

พิพากษายืน

Share