คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 219/2482

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

โจทก์ฟ้องจำเลยขอให้ลงโทษฐานเบิกความเท็จและฐานปลอมหนังสือเป็น+กะทงต่างหาจากกันศาลขั้นต้นลงโทษจำเลยฐานเบิกความเท็จและยกฟ้องฐานปลอมหนัง+โจทก์ฝ่ายเดียว
ศาลอุทธรณ์ขอให้ลงโทษจำเลยฐานปลอมหนังสือดังนี้ประเด็นเรื่องเบิกความ+ย่อมเด็ดขาดถึงที่สุดศาลอุทธรณ์ไม่มี อำนาจขั้นวินิจฉัยต่อไปอีกได้

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานปลอมหนังสือและเบิกความเท็จ
ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยฐานเบิกความเท็จ ส่วนฐานปลอมหนังสือให้ยก
โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษจำเลยฐานปลอมหนังสือด้วย
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนฐานปลอมหนังสือแล้วอาศัย ม.๑๘๕ แห่งประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.๑๘๕ ยกฟ้องโจทก์ในฐานเบิกความเท็จด้วย.
โจทก์ฎีกาศาลฎีกาตัดสินว่าเมื่อศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยฐานเบิกความเท็จคู่ความมิได้อุทธรณ์ในข้อหาเรื่องนี้ จึงย่อมยุตติไม่มีประเด็นที่ศาลอุทธรณ์จะต้องวินิจฉัยอีก เพราะข้อหาฐานปลอมหนังสือและฐานเบิกความเท็จแยกกันเป็นคนละกะทงจะอาศัย ม.๑๘๕ ขึ้นสนับสนุนอำนาจของศาลอุทธรณ์มิได้ พิพากษากลับลงโทษจำเลยตามศาลชั้นต้น

Share