แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ทรัพย์ที่โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักไปเป็นทรัพย์ที่พี่สาวจำเลยและสามีของพี่สาวจำเลยเป็นเจ้าของร่วมกัน มิใช่ทรัพย์ของพี่สาวจำเลยเพียงผู้เดียว หากจำเลยลักทรัพย์ดังกล่าวไปจริงตามฟ้อง จำเลยก็มิได้กระทำต่อพี่สาวจำเลยแต่เพียงผู้เดียว แต่กระทำต่อสามีของพี่สาวจำเลยซึ่งมิใช่พี่หรือน้องบิดามารดาเดียวกับจำเลยด้วยการกระทำของจำเลยจึงมิใช่ความผิดอันยอมความได้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 71 วรรคสอง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๓๕ และให้จำเลยคืนหรือใช้ราคาทรัพย์ ๓,๕๐๐ บาทแก่ผู้เสียหาย
จำเลยให้การปฏิเสธ
เมื่อสืบพยานโจทก์จำเลยเสร็จแล้ว ผู้เสียหายและภรรยาผู้เสียหายซึ่งเป็นพี่สาวจำเลยแถลงต่อศาลชั้นต้นว่า ทรัพย์ที่จำเลยลักไปนั้นเป็นทรัพย์ระหว่างสามีภริยา บุคคลทั้งสองขอถอนคำร้องทุกข์ โจทก์ไม่คัดค้าน ศาลชั้นต้นเห็นว่า ทรัพย์ที่จำเลยลักไปเป็นทรัพย์ที่นางสุมาลีเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วย โดยที่นางสุมาลีเป็นพี่สาวของจำเลย อาศัยอำนาจตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๗๑ ประกอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๓๙ ผู้เสียหายถอนคำร้องทุกข์ในความผิดอันยอมความได้ สิทธินำคดีอาญามาฟ้องของโจทก์เป็นอันระงับไปให้จำหน่ายคดีออกจากสารบบความ
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคำสั่งศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นพิพากษาคดีต่อไป
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๗๑ วรรคสองนั้น ความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๓๕ ที่โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยในคดีนี้หากพี่หรือน้องร่วมบิดามารดาเดียวกันกระทำต่อกันก็ให้เป็นความผิดอันยอมความได้ คดีนี้ได้ความว่าทรัพย์ที่โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักไปนั้นเป็นทรัพย์ที่นางสุมาลี ทูลฉลาด พี่สาวจำเลยและนายสมนึก ทูลฉลาด ผู้เสียหายซึ่งเป็นสามีนางสุมาลีเป็นเจ้าของร่วมกัน จึงมิใช่ทรัพย์ของนางสุมาลีแต่เพียงผู้เดียว หากจำเลยลักทรัพย์ดังกล่าวไปจริงตามฟ้อง จำเลยก็มิได้กระทำต่อนางสุมาลีซึ่งเป็นพี่สาวจำเลยแต่เพียงผู้เดียว แต่จำเลยกระทำต่อนายสมนึกผู้เสียหายซึ่งมิใช่พี่หรือน้องร่วมบิดามารดาเดียวกับจำเลยด้วย การกระทำของจำเลยตามฟ้องจึงมิใช่ความผิดอันยอมความได้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๗๑ วรรคสอง แม้แต่จำเลยเป็นเจ้าของร่วมกับนายสมนึกผู้เสียหายในทรัพย์ที่ฟ้อง กรณีก็ยังไม่เป็นความผิดอันยอมความได้เช่นเดียวกันคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ต้องด้วยความเห็นของศาลฎีกา ฎีกาจำเลยฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน.
