แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
จำเลยรับจ้างบรรทุกไม้ขึ้นบรรทุกรถยนต์โดยสารของจำเลยโดยรู้ว่าเป็นไม้หวงห้ามผิดกฎหมายโดยเจ้าของควบคุมไปด้วยยังถือไม่ได้ว่าจำเลยมีไม้ของกลางไว้ในความครอบครอง แต่เป็นผู้สนับสนุนตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 861
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484 มาตรา 47, 48, 70, 72, 74, 74 จัตวา ฉบับที่ 3 พ.ศ. 2494 มาตรา 13, 17 ฉบับที่ 4 พ.ศ. 2503 มาตรา 17 ฉบับที่ 5 พ.ศ. 2508มาตรา 19, 28 ป.ว. ฉบับที่ 116 วันที่ 10 เมษายน 2515 ข้อ 4, 6 ปรับ จำเลย 600 บาท จ่ายค่านำจับจากค่าปรับ 60 บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เฉพาะไม่ให้จ่ายค่านำจับ จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “ข้อเท็จจริงตามที่ศาลล่างทั้งสองฟังมาเป็นยุติได้ว่า ขณะจับกุมจำเลย จำเลยกำลังรับจ้างบรรทุกไม้ของกลางของนายทองแท่งขึ้นบรรทุกรถยนต์โดยสารเล็กของจำเลย โดยรู้ว่าไม้ของกลางเป็นไม้ผิดกฎหมาย ปัญหาข้อกฎหมายที่จะวินิจฉัยมีว่า การที่จำเลยรับจ้างบรรทุกไม้ของกลางจะเป็นความผิดฐานมีไว้ในครอบครองหรือไม่ เห็นว่าการที่จำเลยรับจ้างขนไม้ของกลางจากผู้มีชื่อไปส่งบ้านและเจ้าของไม้ก็ควบคุมไม้ของกลางไปด้วยเช่นนี้ ยังถือไม่ได้ว่าจำเลยเป็นผู้มีไม้ของกลางไว้ในความครอบครอง แต่การที่จำเลยรู้ว่าไม้ของกลางเป็นไม้ผิดกฎหมายก็ยังขืนรับจ้างบรรทุกไม้ของกลางนั้นเป็นการช่วยเหลือหรือให้ความสะดวก จำเลยจึงต้องมีความผิดฐานเป็นผู้สนับสนุนตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 86
พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ เป็นว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484 มาตรา 48, 73 พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 4)พ.ศ. 2503 มาตรา 17 และพระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 5) พ.ศ. 2518มาตรา 19 ประกอบด้วยประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 86 ให้วางโทษจำเลย 2 ใน 3 คงปรับจำเลย 400 บาท นอกจากที่แก้คงเป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์”
