แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
วันที่ลงในเช็คเป็นกำหนดเวลาที่ผู้ออกเช็คสั่งให้ธนาคารจ่ายเงินจึงเป็นสาระสำคัญของการกระทำความผิด เช็คที่ไม่ได้ลงวันเดือนปีย่อมถือได้ว่าไม่มีวันที่ผู้ออกเช็คกระทำความผิด การลงวันเดือนปีในเช็คตามที่จำเลยและภริยาจำเลยบอกมีผลเพียงให้เช็คพิพาทมีรายการสมบูรณ์เพื่อใช้สิทธิฟ้องร้องกันในทางแพ่งเท่านั้น หามีผลเป็นความผิดต่อพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็คไม่ เมื่อการกระทำของจำเลยไม่เป็นความผิดฐานออกเช็คโดยเจตนาจะไม่ให้มีการใช้เงินตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากใช้เช็ค พ.ศ.2497 มาตรา 3 ดังโจทก์ฟ้องแล้ว ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะพิจารณาว่าการออกเช็คทั้งห้าฉบับนั้นเป็นกรรมเดียวหรือต่างกรรม และศาลแขวงธนบุรีมีอำนาจพิจารณาพิพากษาหรือไม่ ปัญหาดังกล่าวจึงไม่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้ออกเช็คของธนาคารกรุงศรีอยุธยา จำกัด สาขาวรจักร์สั่งจ่ายเงินจำนวนรวม 5 ฉบับ ทุกฉบับลงวันสั่งจ่ายวันที่ 18 ตุลาคม 2519 ชำระหนี้ให้นายบุ้งอิงผู้เสียหาย ครั้นเช็คถึงกำหนด ผู้เสียหายได้นำเช็คทั้ง 5 ฉบับเข้าบัญชีเพื่อเรียกเก็บเงิน ปรากฏว่าธนาคารตามเช็คปฏิเสธการจ่ายเงินตามเช็คทุกฉบับ ทั้งนี้โดยจำเลยออกเช็คโดยเจตนาจะไม่ให้มีการใช้เงินตามเช็ค และจำเลยโดยเจตนาทุจริตได้หลอกลวงนายบุ้งอิงด้วย ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3 ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 90, 341
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ผู้เสียหายเข้าเป็นโจทก์ร่วมกับพนักงานอัยการ
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า จำเลยไม่ได้ลงวันเดือนปีในเช็คพิพาทโจทก์ร่วมเป็นผู้ลงเอง จึงถือว่าไม่มีวันที่จำเลยกระทำผิด จำเลยไม่มีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค และพยานหลักฐานโจทก์ฟังไม่ได้ว่าจำเลยกระทำผิดฐานฉ้อโกง พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ร่วมอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ร่วมฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีมีปัญหามาสู่ศาลฎีกาเฉพาะข้อหาความผิดต่อพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค ซึ่งศาลล่างทั้งสองฟังข้อเท็จจริงว่าเช็คพิพาททั้ง 5 ฉบับตามฟ้องจำเลยออกให้โจทก์ร่วมโดยไม่ได้ลงวันเดือนปีที่ออกเช็ค เห็นว่า วันที่ลงในเช็คเป็นกำหนดเวลาที่ผู้ออกเช็คสั่งธนาคารให้จ่ายเงิน จึงเป็นสาระสำคัญของการกระทำความผิดฐานนี้ เช็คที่ยังไม่ได้ลงวันเดือนปีย่อมถือได้ว่าไม่มีวันที่ผู้ออกเช็คกระทำความผิด การที่โจทก์ร่วมอ้างว่าได้ลงวันเดือนปีในเช็คตามที่จำเลยและภริยาบอกให้ลงก็มีผลเพียงให้เช็คพิพาทมีรายการสมบูรณ์เพื่อใช้สิทธิฟ้องร้องกันในทางแพ่งเท่านั้น หามีผลเป็นความผิดต่อพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็คไม่
ที่โจทก์ร่วมฎีกาว่า จำเลยออกเช็คตามฟ้องทั้ง 5 ฉบับ สั่งจ่ายเงินรวม100,000 บาท ในวันเดียวกันเป็นความผิดกรรมเดียวไม่อยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลแขวงธนบุรีนั้น เห็นว่าเมื่อวินิจฉัยแล้วว่าการกระทำของจำเลยไม่เป็นความผิดฐานออกเช็คโดยเจตนาจะไม่ให้มีการใช้เงินตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3 ดังโจทก์ฟ้องแล้ว ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะต้องพิจารณาว่าการออกเช็คทั้ง 5 ฉบับนั้นเป็นกรรมเดียวหรือต่างกรรม และศาลแขวงธนบุรีมีอำนาจพิจารณาพิพากษาหรือไม่ ฎีกาของโจทก์ร่วมข้อนี้จึงไม่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัย
พิพากษายืน
