คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 210/2529

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

จำเลยใช้อวัยวะสืบพันธุ์ของตนทิ่มอวัยวะเพศของเด็กหญิง ส. อายุ 4 ปีเศษจนสำเร็จความใคร่ เป็นที่เห็นได้ว่าจำเลยมีเจตนากระทำชำเรา แม้จำเลยจะสำเร็จความใคร่เสียก่อนโดยที่อวัยวะสืบพันธุ์ของจำเลยยังมิได้สอดใส่เข้าไปในอวัยวะเพศของเด็กหญิง ส. ก็ตาม ถือได้ว่าจำเลยได้กระทำไปโดยตลอดแล้ว แต่การกระทำของจำเลยไม่บรรลุผล เป็นความผิดฐานพยายามกระทำชำเรา หาใช่เป็นเพียงการกระทำอนาจารไม่

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกระทำชำเราเด็กหญิงสุนีย์ ดวงเกิด อายุ ๔ ปีเศษจนสำเร็จความใคร่ ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๗๗,๒๗๙
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๗๗ วรรคแรกประกอบมาตรา ๘๐ ให้จำคุก ๑๒ ปี
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๗๙ วรรคแรก ให้จำคุก ๒ ปี
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงฟังได้เป็นยุติว่า จำเลยใช้อวัยวะสืบพันธุ์ของตนทิ่มที่อวัยวะเพศของเด็กหญิงสุนีย์ ดวงเกิด อายุ ๔ ปีเศษ จนสำเร็จความใคร่ ปัญหาวินิจฉัยมีว่า การกระทำของจำเลยจะเป็นความผิดฐานพยายามกระทำชำเราเด็กหญิงสุนีย์ ดวงเกิด หรือไม่ พิเคราะห์แล้ว เห็นว่าการที่จำเลยใช้อวัยวะสืบพันธุ์ของตนกระทำการดังกล่าวนั้น เป็นที่เห็นได้ว่าจำเลยมีเจตนากระทำชำเราเด็กหญิงสุนีย์ ดวงเกิด แม้จำเลยจะสำเร็จความใคร่เสียก่อนโดยที่อวัยวะสืบพันธุ์ของจำเลยยังมิได้สอดใส่เข้าไปในอวัยวะเพศของเด็กหญิงสุนีย์ ดวงเกิด ก็ตาม ก็ถือได้ว่าจำเลยได้กระทำไปโดยตลอดแล้ว แต่การกระทำของจำเลยไม่บรรลุผล เป็นความผิดฐานพยายามกระทำชำเรา หาใช่เป็นเพียงการกระทำอนาจารดังที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยไม่ ฎีกาของโจทก์ฟังขึ้น แต่ปรากฏว่าจำเลยมิได้กระทำโดยใช้กำลังประทุษร้าย ทั้งเด็กหญิงสุนีย์ ดวงเกิด มิได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด พฤติการณ์แห่งคดีเป็นเรื่องจำเลยกระทำไปโดยความคึกคนองตามวิสัยวัยหนุ่มโดยจำเลยมีอายุเพียง ๑๙ ปี สมควรกำหนดโทษให้เบาลง และลดมาตราส่วนโทษเพราะเหตุที่จำเลยยังอ่อนอายุด้วย
พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดฐานพยายามกระทำชำเราเด็กหญิงอายุไม่เกิน ๑๓ ปี ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๗๗ วรรคแรก ที่แก้ไขใหม่ประกอบด้วยมาตรา ๘๐ และจำเลยมีอายุ ๑๙ ปี ลดมาตราส่วนโทษให้ตามมาตรา ๗๖ หนึ่งในสาม ให้จำคุกจำเลยมีกำหนด ๕ ปี ๔ เดือน

Share