แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องหาว่าจำเลยกระทำผิดเมื่อคืนระหว่างวันที่ 11,12 ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยกระทำผิดในคืนวันที่ 10 ถือว่า ข้อเท็จจริงที่ได้ความตามทางพิจารณาต่างกับข้อเท็จจริงที่บรรยายมาในฟ้อง ลงโทษจำเลยไม่ได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192(2)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานสมคบกับพวกอีก 4 คนทำการฉุดคร่านางสาวลาวัลย์ เผ่าชู ไปเพื่อการอนาจารเมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ 2489 และขอให้ลงโทษจำเลยที่ 1 ฐานข่มขืนกระทำชำเรานางสาวลาวัลย์ เมื่อคืนระหว่างวันที่ 11, 12 กุมภาพันธ์ 2489
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ลงโทษจำเลยตามฟ้อง
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกา เห็นว่า ข้อเท็จจริงได้ความว่า จำเลยที่ 1 ข่มขืนกระทำชำเรานางสาวลาวัลย์ในคืนวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2489 จึงต่างกับข้อเท็จจริงเท่าที่โจทก์บรรยายมาในฟ้องจะลงโทษจำเลยที่ 1 ฐานนี้ไม่ได้ จึงพิพากษาแก้ให้ยกฟ้องฐานข่มขืนกระทำชำเราเสียนอกจากที่แก้คงยืนตาม
