แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เครื่องยนตร์ฉุดระหัดที่มีไว้โดยมิได้แจ้งปริมาณและสถานที่เก็บตามประกาศควบคุมของเจ้าพนักงานออกตาม พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภคฯลฯ เพียงแต่เป็นเครื่องชำรุดซึ่งซ่อมแซมใช้การได้ แต่ต้องเสียค่าซ่อมแพงนั้น มิใช่เป็นเครื่องยนต์ที่ชำรุดจนถึงแก่จะต้องใช้เป็นเศษเหล็กนั้น นับว่าเข้าอยู่ในความมุ่งหมายของ พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภคฯลฯ และประกาศของเจ้าพักงานผู้มีไว้โดยไม่แจ้งปริมาณและสถานที่เก็บ จึงมีความผิดตาม พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภคฯลฯ 2488 มาตรา 17
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีเครื่องยนตร์ฉุดระหัด ๑ เครื่องไว้ในครอบครอง โดยมิได้แจ้งปริมาณและสถานที่เก็บตาม ก.ม. ขอให้ลงโทษและริบของกลาง
จำเลยให้การว่า เครื่องยนตร์ฉุดระหัดของกลางเป็นเครื่องชำรุด
ศาลชั้นต้นเห็นว่า ได้มีประกาศฉบับหลังยกเลิกประกาศฉบับแรกแล้ว จึงพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภคฯลฯ ไม่ควบคุมถึงเครื่องอุปโภคที่ชำรุดเสียกายใช้ไม่ได้ด้วย จึงพิพากษายืนให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า เครื่องยนต์ฉุดระหัดที่จำเลยมีไว้ ได้ความเพียงว่าเป็นเครื่องชำรุด จะต้องซ่อมแซมแพง มิใช่เครื่องยนตร์ที่ชำรุดจนถึงแก่จะต้องใช้เป็นเศษเหล็ก จึงนับว่าเข้าอยู่ในความมุ่งหมายของ พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภคฯลฯ และประกาศของเจ้าพนักงานควบคุม
ส่วนข้อที่มีประกาศฉบับหลังยกเลิกประกาศฉบับแรกนั้น ย่อมไม่ลบล้างความผิดของจำเลย จึงพิพากษายกคำพิพากษาศาลล่างทั้ง ๒ ให้ปรับจำเลย ๑๐ บาท ตาม พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภคฯลฯ ๒๔๘๘ มาตรา๑-๗ ของกลางริบ.
