แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้ที่ได้รับหนังสือคุ้มครองให้จัดหาฝิ่นสุกส่งรัฐบาล ใบคุ้มครองนั้นไม่กินถึงฝิ่นดิบด้วย หากผู้นั้นมีฝิ่นดิบไว้ในครอบครอง ถือว่ามีฝิ่นดิบไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต มีความผิด
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีฝิ่นดิบไว้ในครอบครองหนัก 2 กิโลกรัม 700 กรัม ราคา 7,020 บาท โดยมิได้รับอนุญาต จำเลยให้การว่าฝิ่นรายนี้จำเลยซื้อและพามาโดยมีใบคุ้มครอง ได้ความว่า หนังสือคุ้มครองซึ่งทางการออกให้จำเลยนั้น ให้จำเลยจัดหาแต่ฝิ่นสุกส่งรัฐบาลโจทก์ไม่สืบพยาน คงสืบแต่พยานจำเลย
ศาลชั้นต้นเห็นว่า เป็นแต่เพียงผิดเงื่อนไข เอาผิดแก่จำเลยไม่ได้ พิพากษายกฟ้อง คืนของกลาง
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า หนังสือคุ้มครองหาคุ้มครองถึงฝิ่นดิบไม่พิพากษากลับให้จำคุก 3 เดือน ปรับ 5 เท่า ราคาฝิ่นเป็นเงิน 35,000 บาท ลดให้ 1 ใน 3 คงจำคุก 2 เดือน ปรับ 23,400 บาท โทษจำให้รอฝิ่นของกลางให้ริบ
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า หนังสือคุ้มครอง หมายถึงแต่ฝิ่นสุกเท่านั้นหากินถึงฝิ่นดิบไม่ ที่จำเลยมีฝิ่นดิบไว้ในความครอบครอง จึงถือว่าเป็นการมีไว้โดยไม่ได้รับอนุญาตและได้ความจากเจ้าหน้าที่กรมสรรพสามิตว่า การที่จัดหาฝิ่นดิบมาต้มเคี่ยวนั้น จะต้องขออนุญาตจากกรมสรรพสามิตเป็นพิเศษ เจ้าพนักงานอื่นใดจะอนุญาตไม่ได้และกรณีเช่นนี้ในใบคุ้มครองให้ซื้อฝิ่นสุก คุ้มครองไม่ถึง
พิพากษายืน
