คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2084-2085/2526

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา148,157 ข้อเท็จจริงฟังได้ว่าจำเลยกระทำความผิดตามมาตรา 149 และมาตรา 157 แม้จะลงโทษจำเลยตามมาตรา 149ไม่ได้ เพราะฟ้องโจทก์มิได้ขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา149 ซึ่งเป็นบทเฉพาะมาด้วย ศาลก็ลงโทษจำเลยตามมาตรา157 ซึ่งเป็นบททั่วไปได้เพราะเป็นบทมาตราที่โจทก์ประสงค์ให้ลงโทษ

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเป็นเจ้าพนักงาน ใช้อำนาจในตำแหน่งโดยมิชอบ ข่มขืนใจหรือจูงใจให้ผู้เสียหายมอบเงินให้จำเลย อันเป็นการปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยทุจริตขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 148, 157, 83

จำเลยทั้งสามให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยทั้งสามมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 157, 83

จำเลยทั้งสามอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยทั้งสามฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่า คดีนี้ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงต้องกันว่าการกระทำของจำเลยทั้งสามไม่เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 148 แต่เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 149 และมาตรา 157 ศาลฎีกาเห็นว่า แม้จะลงโทษจำเลยตามมาตรา 149 ไม่ได้ เพราะฟ้องโจทก์มิได้ขอให้ลงโทษตามมาตรา 149 ซึ่งเป็นบทเฉพาะมาด้วยแต่ปรากฏว่า ฟ้องโจทก์ได้ขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 157 มาด้วย แสดงว่าเป็นเรื่องที่โจทก์ประสงค์ให้ลงโทษตามมาตรานี้ กรณีเช่นนี้ย่อมลงโทษจำเลยตามมาตรา 157 ซึ่งเป็นบททั่วไปได้

พิพากษายืน

Share