แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยวางเพลิงเผาเคหะสถานและทรัพย์สมบัติของผู้อื่นโดยกล่าวว่าจำเลยกระทำผิดเมื่อระหว่างวันที่ 7 ถึงวันที่ 8 กรกฎาคม 2492 เวลากลางวัน ศาลชั้นต้นได้เรียกโจทก์มาสอบถามว่า เหตุใดจึงกล่าวในฟ้องหลายวัน โจทก์แถลงว่าเพราะกลัวจะผิดวัน เช่นนี้นับว่าโจทก์มิได้แสดงเหตุพิเศษอย่างใด ที่จะต้องกล่าวในฟ้องเช่นนี้ ย่อมถือได้ว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุม
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อระหว่างวันที่ ๗ ถึงวันที่ ๘ กรกฎาคม ๒๔๙๒ เวลากลางวัน จำเลยได้บังอาจเป็นคนร้ายวางเพลิงเผาเคหะสถานและทรัพย์สมบัติของนายเฮงเสียหาย ขอให้ลงโทษ ศาลชั้นต้นสั่งประทับฟ้องแล้วสอบถามโจทก์ว่าทำไมกล่าวในฟ้องหลายวัน โจทก์แถลงว่ากลัวผิดวัน ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งว่าฟ้องของโจทก์เคลือบคลุม ให้ยกฟ้องตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๑๖๑ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม พิพากษายกคำพิพาทศาลชั้นต้นให้ศาลชั้นต้นดำเนินการพิจารณาต่อไป
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าที่โจทก์แถลงว่าเพราะกลับผิดวันเช่นนี้นับว่าโจทก์มิได้แสดงเหตุให้เห็นความจำเป็นหรือมีเหตุพิเศษ อย่างใดที่จะต้องกล่าวในฟ้องเช่นนี้ ย่อมถือว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุม
พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
