แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้คัดค้านซึ่งเป็นกรรมการลูกจ้างทะเลาะวิวาทตบตีกับพนักงานด้วยกันตรงประตูทางเข้าออกโรงงานนอกบริเวณโรงงานเมื่อเวลา 17.02 นาฬิกา ซึ่งเป็นเวลานอกเหนือจากเวลาทำงานตามปกติ ดังนี้ แม้การกระทำของผู้คัดค้านจะเป็นการฝ่าฝืนระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานของผู้ร้องก็ตามแต่พฤติการณ์เพียงเท่านี้ยังไม่มีเหตุผลอันสมควรที่จะอนุญาตให้ผู้ร้องเลิกจ้างผู้คัดค้านได้
ย่อยาว
ผู้ร้องยื่นคำร้องว่า เมื่อวันที่ 20 กันยายน 2536 ผู้คัดค้านซึ่งเป็นกรรมการลูกจ้างได้ทะเลาะวิวาทตกตีกับนางสวรรค์ เสมบุญหล่อพนักงานของผู้ร้องต่อหน้าหัวหน้างานและพนักงานของผู้ร้องอีกเป็นจำนวนมาก การกระทำดังกล่าวอาจก่อให้เกิดความแตกแยกความสามัคคีในหมู่พนักงาน ทำให้ผู้ร้องได้รับความเสียหาย เสื่อมเสียการปกครองพนักงานลูกจ้าง เป็นการฝ่าฝืนระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานหมวดที่ 7 ข้อ ข.(3) ที่กำหนดว่า ห้ามพนักงานก่อการทะเลาะวิวาทหรือใช้กำลังทำร้ายผู้อื่นหรือซึ่งกันและกันในบริเวณโรงงานและบริเวณใกล้เคียง (ทางเข้า – ออกโรงงาน) ผู้ใดฝ่าฝืนมีโทษให้ออกจากงานทันทีขอให้ศาลมีคำสั่งอนุญาตให้ผู้ร้องเลิกจ้างผู้คัดค้าน และอนุญาตให้พักงานในระหว่างพิจารณาคดี
ผู้คัดค้านยื่นคำคัดค้านว่า ผู้คัดค้านถูกพักงานตั้งแต่วันที่21 กันยายน 2536 ระเบียบข้อบังคับของผู้ร้องดังกล่าวไม่มีผลผูกพันให้ต้องรับผิดนอกเหนืออาณาเขตของโรงงาน ผู้คัดค้านไม่ได้กระทำการฝ่าฝืนระเบียบข้อบังคับในการทำงานแต่อย่างใด ขอให้ยกคำร้อง
ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยว่า คดีนี้เหตุเกิดนอกบริเวณโรงงานแม้ข้อบังคับตามเอกสารหมาย จ.4 หมดที่ 7 ข้อ ข.(3) จะครอบคลุมถึงการทะเลาะวิวาทตรงบริเวณทางเข้าออกของโรงงาน ซึ่งการฝ่าฝืนมีโทษให้ออกจากงานก็ตาม แต่เวลาเกิดเหตุเป็นเวลา 17.02 นาฬิกา เป็นเวลานอกเหนือเวลาทำงานตามปกติ การทะเลาะตบตีของผู้คัดค้านจึงไม่อยู่ภายใต้ระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ซึ่งผู้ร้องจะลงโทษผู้คัดค้านโดยการเลิกจ้างวิธีให้ออกได้ มีคำสั่งยกคำร้องของผู้ร้อง
ผู้ร้องอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า ผู้ร้องอุทธรณ์ว่า ระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานของผู้ร้องมุ่งหมายให้บังคับใช้ทั้งในและนอกเวลาทำงานจึงมีเหตุอันควรที่จะอนุญาตให้ผู้ร้องเลิกจ้างผู้คัดค้านได้นั้น ข้อเท็จจริงเป็นอันยุติตามที่ศาลแรงงานกลางรับฟังมาว่า ผู้คัดค้านทะเลาะวิวาทตบตีกับนางสวรรค์ เสมบุญหล่อซึ่งเป็นพนักงานด้วยกันตรงประตูทางเข้าออกโรงงานนอกบริเวณโรงงานเมื่อเวลา 17.02 นาฬิกา ซึ่งเป็นเวลานอกเหนือจากเวลาทำงานตามปกติ เห็นว่า แม้การกระทำของผู้คัดค้านจะเป็นการฝ่าฝืนระเบียบ ข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานของผู้ร้องก็ตาม แต่พฤติการณ์เพียงเท่านี้ยังไม่มีเหตุผลอันสมควรที่จะอนุญาตให้ผู้ร้องเลิกจ้างผู้คัดค้านได้
พิพากษายืน
