แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
โจทก์ยื่นเช็คต่อธนาคาร ธนาคารให้ติดต่อผู้สั่งจ่ายเป็นการปฏิเสธการใช้เงินแล้ว อายุความเริ่มนับ โจทก์ยื่นเช็คนั้นต่อธนาคารอีก ไม่ทำให้เริ่มนับอายุความใหม่
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้อง เพราะคดีขาดอายุความตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 96 โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “คดีมีปัญหาแต่เฉพาะข้อกฎหมายขึ้นมาสู่ศาลฎีกา จึงต้องฟังข้อเท็จจริงตามที่ศาลอุทธรณ์ได้วินิจฉัยมาแล้วจากพยานหลักฐานในสำนวนว่า โจทก์นำเช็คพิพาทไปยื่นต่อธนาคารเพื่อเรียกเก็บเงิน2 ครั้ง ครั้งแรกวันที่ 30 กันยายน 2520 ซึ่งเป็นวันที่ลงในเช็ค ครั้งหลังวันที่4 พฤศจิกายน 2520 พิเคราะห์ปัญหาตามฎีกาของโจทก์แล้วเห็นว่า สำหรับความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็คเกิดขึ้นเมื่อธนาคารปฏิเสธการจ่ายเงินตามเช็คนั้น โจทก์ซึ่งเป็นผู้เสียหายจะต้องร้องทุกข์ภายใน 3 เดือน นับแต่วันที่รู้เรื่องความผิดและรู้ตัวผู้กระทำผิดเพราะเป็นคดีความผิดอันยอมความกันได้ ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 96 การที่โจทก์ยื่นเช็คให้ธนาคารจ่ายเงินในครั้งแรกวันที่ 30 กันยายน2520 ถือว่าโจทก์แสดงความจำนงจะขอรับเงินตามเช็คจากธนาคาร และธนาคารมีหน้าที่จะต้องจ่ายเงินตามเช็คให้แก่โจทก์ผู้ทรง ดังที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 991 เมื่อธนาคารแจ้งต่อโจทก์ว่ามีเงินไม่พอ ให้ติดต่อกับผู้สั่งจ่ายแสดงชัดว่าธนาคารปฏิเสธการจ่ายเงินตามเช็คตั้งแต่วันที่ 30 กันยายน 2520 นั้นแล้ว การที่โจทก์เอาเช็คกลับไปจากธนาคารและนำมายื่นเพื่อเรียกเก็บเงินใหม่ในวันที่ 8 พฤศจิกายน 2520ไม่ทำให้อายุความเริ่มนับใหม่ เพราะเป็นความผิดอันเดียวกัน ต้องถือว่าความผิดเกิดวันที่ 30 กันยายน 2520 และโจทก์รู้เรื่องความผิด รู้ตัวผู้กระทำผิดแล้วตั้งแต่วันนั้น โจทก์มิได้ร้องทุกข์ แต่ฟ้องคดีนี้วันที่ 3 มกราคม 2521เกินกว่า 3 เดือน คดีของโจทก์จึงขาดอายุความ”
พิพากษายืน
