แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ใช้ปืนยิงโคของผู้อื่นในตอนบ่ายแล้วตอนเย็นจึงมาชำแหละเอาเนื้อโคย่อมถือได้ว่าเป็นการกระทำความผิดฐานลักทรัพย์แล้ว ส่วนผู้ที่มาร่วมชำแหละเนื้อโคด้วยในตอนหลังยังไม่มีความผิดฐานลักทรัพย์.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันลักโค ๑ ตัวราคา ๒๐๐ บาท และจำเลยได้ฆ่าโคโดยมิได้รับอนุญาตและไม่ได้เสียอากรการฆ่าสัตว์ ขอให้ลงโทษ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยผิดฐานลักทรัพย์ตาม ก.ม.อาญา ม.๒๙๔ จำคุกคนละ ๑ ปี ๖ เดือน และปรับจำเลยที่ ๑ ตาม พ.ร.บ.อากรการฆ่าสัตว์ (ฉบับที่ ๔) ม.๔ เป็นเงิน ๖๐ บาท และจำเลยใช้ราคาโค
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ยกฟ้องจำเลยในข้อหาฐานลักทรัพย์และให้ใช้ราคาโคเสีย
โจทก์ฏีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยที่ ๑ ใช้ปืนยิงโคของผู้เสียหายในทำเลเลี้ยงเมื่อเวลา ๑๓.๐๐ น. แล้วในเย็นวันนั้นจำเลยทั้ง ๓ ได้ชำแหละเนื้อโค การกระทำของจำเลยที่ ๑ จึงเป็นผิดฐานลักทรัพย์ ส่วนจำเลยที่ ๒,๓ คงได้ความแต่ว่ามาร่วมชำแหละเนื้อโคด้วยในตอนเย็นเท่านั้น จึงเอาผิดฐานลักโครายนี้ยังไม่ได้ จึงพิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ เฉพาะจำเลยที่ ๑ ว่าผิดตาม ก.ม.อาญา ม.๒๙๔ (๖) ให้จำคุก ๑ ปี และใช้ราคาโค.
