แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ฟ้องว่าจำเลยกับพวกรุมกันชกต่อยและแทง ว.โดยเจตนาว. ตาย ขอให้ลงโทษตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 290พิจารณาได้ความว่าจำเลยชุลมุนชกต่อยกับพวก ว. มีผู้แทง ว. ตายข้อเท็จจริงในทางพิจารณาต่างกับฟ้องในสารสำคัญ ลงโทษจำเลยตาม มาตรา 294 ไม่ได้ เพราะเป็นข้อเท็จจริงที่โจทก์ไม่ประสงค์ให้ลงโทษ
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องที่โจทก์อ้างประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 290, 83 โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “คดีนี้ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่าวันเกิดเหตุ ผู้ตายกับพวกชุลมุนชกต่อยกับพวกของจำเลย และมีผู้แทงผู้ตายได้รับบาดเจ็บและถึงแก่ความตายในเวลาต่อมา ที่โจทก์ฎีกาว่า ข้อจริงในทางพิจารณาแตกต่างกับข้อเท็จจริงที่กล่าวในฟ้องมิใช่ข้อสารสำคัญและจำเลยมิได้หลงต่อสู้ ศาลย่อมลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญาตามมาตรา 244 ซึ่งพิจารณาได้ความได้ ศาลฎีกาพิเคราะห์แล้วเห็นว่าข้อเท็จจริงในทางพิจารณาแตกต่างกับข้อเท็จจริงที่กล่าวในฟ้องในข้อสารสำคัญนั้นเป็นข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการกระทำทั้งหลายที่โจทก์อ้างว่าจำเลยได้กระทำผิด เมื่อโจทก์บรรยายฟ้องว่า จำเลยกับพวกร่วมกันรุมชกต่อยและใช้มีดแทงผู้ตายโดยมีเจตนาทำร้ายร่างกาย แต่ทางพิจารณาได้ความว่าผู้ตายกับพวกชุลมุนชกต่อยกับพวกจำเลย และผู้ตายถูกแทงได้รับบาดเจ็บและถึงแก่ความตายในเวลาต่อมา โดยจำเลยมิได้เป็นคนใช้มีดแทงผู้ตายเช่นนี้ ข้อเท็จจริงในทางพิจารณาจึงแตกต่างกับข้อเท็จจริงที่กล่าวในฟ้องในสารสำคัญและจะลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 294 ก็ไม่ได้ เพราะเป็นข้อเท็จจริงที่โจทก์ไม่ประสงค์จะให้ลงโทษจำเลย”
พิพากษายืน
