คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1919/2524

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

โจทก์เป็นผู้ได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการของจำเลยย่อมจะดำรงตำแหน่งดังกล่าวตลอดไป จนกว่าผู้มีอำนาจที่จะสั่งได้โดยชอบด้วยกฎหมายหรือระเบียบข้อบังคับได้สั่งถอดถอนหรือให้พ้นจากตำแหน่งไป การที่โจทก์เพียงแต่ถูกรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมสั่งให้ไปช่วยงานกระทรวงคมนาคม เป็นเพียงการที่มิได้ปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่งเดิมชั่วคราวเท่านั้น หาทำให้พ้นจากตำแหน่งไปทันทีไม่

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 8 มกราคม 2519 จำเลยจ้างโจทก์เป็นลูกจ้างประจำตำแหน่งผู้อำนวยการองค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ ต่อมาวันที่ 24 กรกฎาคม 2522 จำเลยจ้างโจทก์โดยไม่จ่ายค่าชดเชยให้ ขอให้บังคับจำเลยจ่ายค่าชดเชยแก่โจทก์

จำเลยให้การว่า เหตุที่โจทก์ต้องพ้นจากตำแหน่งไป เนื่องจากโจทก์จงใจหรือประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรง เป็นเหตุให้จำเลยเสียหายและมิใช่เป็นการเลิกจ้างของจำเลยเพราะการพ้นจากตำแหน่งของโจทก์เป็นคำสั่งของฝ่ายบริหารให้โจทก์พ้นจากหน้าที่ไปทำงานอยู่ที่กระทรวงคมนาคม และต่อมาก็พ้นตำแหน่งไป จำเลยจึงไม่ต้องจ่ายค่าชดเชยให้แก่โจทก์ ถึงหากจะฟังว่าโจทก์เป็นลูกจ้างจริง โจทก์ก็มีสิทธิได้รับค่าชดเชยเพียง 90 วัน เพราะเข้าทำงานเมื่อวันที่ 8 มกราคม 2519พ้นหน้าที่เมื่อวันที่ 21 สิงหาคม 2521 รวมวันทำงานของโจทก์เพียง2 ปี 8 เดือน

ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยว่า โจทก์เป็นลูกจ้างของจำเลยการกระทำของโจทก์ไม่เป็นการจงใจหรือประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรงเป็นเหตุให้จำเลยได้รับความเสียหาย รัฐบาลซึ่งเป็นเจ้าของรัฐวิสาหกิจได้มีคำสั่งแต่งตั้งให้โจทก์มาดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการของจำเลยต่อมารัฐบาลโดยกระทรวงคมนาคมมีคำสั่งให้โจทก์พ้นจากตำแหน่งจึงเป็นการเลิกจ้าง ถือได้ว่าจำเลยเลิกจ้างโจทก์ด้วย และโจทก์ดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการ จำเลยติดต่อกันมาเกิน 3 ปีแล้ว จึงมีสิทธิได้ค่าชดเชยไม่น้อยกว่า 180 วัน

จำเลยอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา

ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า โจทก์เป็นผู้ได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการของจำเลย ย่อมจะดำรงตำแหน่งดังกล่าวตลอดไปจนกว่าผู้มีอำนาจที่จะสั่งได้โดยชอบด้วยกฎหมายหรือระเบียบข้อบังคับได้สั่งถอดถอนหรือพ้นจากตำแหน่งไปการที่โจทก์เพียงแต่ถูกรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมสั่งให้ไปช่วยงานกระทรวงคมนาคมเมื่อวันที่ 21 สิงหาคม 2521 เป็นเพียงการที่มิได้ปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่งเดิมชั่วคราวเท่านั้น หาทำให้พ้นจากตำแหน่งไปทันทีไม่ปรากฏว่าจำเลยจ้างโจทก์ตั้งแต่วันที่ 8 มกราคม 2519รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมเพิ่งมีคำสั่งให้โจทก์พ้นจากตำแหน่งผู้อำนวยการของจำเลยตั้งแต่วันที่ 24 กรกฎาคม 2522 โจทก์จึงมีเวลาทำงานเกินกว่า 3 ปี มีสิทธิได้รับค่าชดเชยไม่น้อยกว่าค่าจ้างอัตราสุดท้าย180 วัน

พิพากษายืน

Share