แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่ผู้ร้องสั่งพักงานผู้คัดค้านโดยจ่ายค่าจ้าง เป็นการสั่งให้ผู้คัดค้านหยุดทำงานชั่วคราวเพื่อดำเนินการยื่นคำร้องขออนุญาตลงโทษผู้คัดค้านต่อศาลแรงงานกลางเสียก่อน ไม่ถือว่าเป็นการลงโทษจึงมิใช่กรณีผู้ร้องลงโทษผู้คัดค้านก่อนมาขออนุญาตศาล.
ย่อยาว
ผู้ร้องยื่นคำร้องว่า นายสินทิพย์ บำรุงจิตต์ เป็นลูกจ้างของผู้ร้อง เมื่อวันที่ 5 พฤศจิกายน 2533 นางสินทิพย์ละทิ้งหน้าที่ไปทำกิจกรรมส่วนตัวในระหว่างการทำงานซึ่งผู้ร้องเคยตักเตือนด้วยวาจามาแล้ว การกระทำของนางสินทิพย์เป็นการฝ่าฝืนระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานหรือคำสั่งอันชอบด้วยกฎหมายของผู้ร้อง ผู้ร้องเห็น สมควรลงโทษนางสินทิพย์โดยการตักเตือนเป็นหนังสือตามระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน แต่เนื่องจากนางสินทิพย์เป็นกรรมการลูกจ้าง ผู้ร้องจึงขออนุญาตศาลลงโทษนางสินทิพย์โดยการตักเตือนเป็นหนังสือ
นางสินทิพย์ บำรุงจิตต์ กรรมการลูกจ้างยื่นคำคัดค้านว่าผู้คัดค้านไม่เคยละทิ้งหน้าที่ในการทำงาน ผู้ร้องนำคดีมาฟ้องศาลเพื่อกลั่นแกล้งให้ผู้คัดค้านเสียชื่อเสียง นอกจากนี้เมื่อวันที่ 30พฤศจิกายน 2533 ผู้ร้องได้ลงโทษพักงานผู้คัดค้านแล้ว แต่ได้มาร้องขออนุญาตลงโทษผู้คัดค้านอีกเป็นการไม่ปฏิบัติให้เป็นไปตามกฎหมายขอให้ยกคำร้อง
ศาลแรงงานกลางพิจารณาแล้ววินิจฉัยว่า ผู้คัดค้านได้ละทิ้งงานไปสระผมในเวลาทำงานโดยไม่มีเหตุอันสมควรและไม่ได้รับอนุญาตเป็นการขาดงาน การที่ผู้ร้องสั่งพักงานผู้คัดค้านโดยจ่ายค่าจ้างไม่ถือว่าเป็นการลงโทษ จึงมีคำสั่งอนุญาตให้ผู้ร้องลงโทษผู้คัดค้านโดยการตักเตือนเป็นหนังสือได้ตามคำร้อง
ผู้คัดค้านอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า ผู้คัดค้านอุทธรณ์ว่าผู้ร้องได้ลงโทษผู้คัดค้านก่อนแล้วจึงมาขออนุญาตศาล ถือเป็นการลงโทษที่ไม่ชอบตามพระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์ พ.ศ. 2518 มาตรา 52พิเคราะห์แล้ว ตามอุทธรณ์ของผู้คัดค้านไม่กล่าวอ้างให้ชัดแจ้งว่าผู้ร้องได้ลงโทษผู้คัดค้านก่อนศาลอนุญาตอย่างไร แต่เมื่อพิจารณาตามคำคัดค้านแล้วพอแปลความได้ว่า ผู้คัดค้านอุทธรณ์ว่าผู้ร้องได้สั่งลงโทษพักงานผู้คัดค้านก่อนแล้ว ภายหลังจึงได้มาร้องขออนุญาตลงโทษผู้คัดค้านเป็นคดีนี้อีกเป็นการไม่ชอบ เห็นว่า ข้อเท็จจริงรับฟังได้ยุติตามคำวินิจฉัยของศาลแรงงานกลางว่า ผู้ร้องได้สั่งพักงานผู้คัดค้านโดยจ่ายค่าจ้าง การที่ผู้ร้องได้สั่งพักงานผู้คัดค้านในกรณีเช่นนี้ น่าจะเป็นการสั่งให้ผู้คัดค้านหยุดทำงานชั่วคราวเพื่อดำเนินการยื่นคำร้องขออนุญาตลงโทษผู้คัดค้านต่อศาลแรงงานกลางเสียก่อน เมื่อผู้ร้องได้จ่ายค่าจ้างให้แก่ผู้คัดค้านในระหว่างไม่ได้ทำงานจึงไม่ถือว่าเป็นการลงโทษ.
