แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
จำเลยทั้งสองได้ ร่วมกันชกต่อยทำร้ายร่างกายผู้เสียหายมิได้ใช้ อาวุธอื่นใด การชกต่อยเป็นลักษณะการกระทำผิดที่ไม่รุนแรง ทั้งผู้เสียหายได้ ยื่นคำร้องว่าเกิดจากการทะเลาะวิวาทกันและ ได้ รับชดใช้ค่าเสียหายเป็นที่พอใจแล้ว ควรรอการลงโทษจำเลย ทั้งสองไว้.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83, 297
จำเลยทั้งสองให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83, 297 จำเลยทั้งสองได้ชดใช้ค่าเสียหายให้แก่ผู้เสียหายจนผู้เสียหายไม่ติดใจเอาความแก่จำเลยทั้งสองเห็นสมควรลงโทษจำเลยทั้งสองในสถานเบา จำคุกคนละ 1 ปี 6 เดือนจำเลยให้การรับสารภาพ เป็นเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 กึ่งหนึ่ง คงลงโทษจำคุกจำเลยคนละ9 เดือน ที่จำเลยขอให้รอการลงโทษนั้น เห็นว่าพฤติการณ์แห่งคดีไม่มีเหตุสมควรรอการลงโทษ ทั้งศาลได้ลงโทษจำเลยในสถานเบาแล้วจึงไม่รอการลงโทษให้
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้รอการลงโทษจำเลยทั้งสองไว้มีกำหนด 3 ปี ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 56 นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์ฎีกา โดยอธิบดีกรมอัยการรับรองให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “จำเลยทั้งสองได้ร่วมกันชกต่อยทำร้ายร่ายกายผู้เสียหายมิได้ใช้อาวุธอื่นใด การชกต่อยเป็นลักษณะการกระทำผิดที่ไม่รุนแรง ทั้งผู้เสียหายได้ยื่นคำร้องว่าเกิดจากการทะเลาะวิวาทกัน และได้รับชดใช้ค่าเสียหายจนเป็นที่พอใจแล้วเช่นนี้ ควรรอการลงโทษจำเลยทั้งสองไว้…”
พิพากษายืน.
