แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องเรียกค่าเสียหายจากจำเลยในมูลละเมิดเป็นเงิน 52,140 บาท คดีจึงมีทุนทรัพย์ 52,140 บาท ไม่ใช่ทุนทรัพย์ 40,000 บาท เท่าที่ศาลล่างพิพากษาให้จำเลยใช้คดีจึงมิต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นเจ้าของรถยนต์ หมายเลขทะเบียน ก.ท.ป. ๑๔๕๗ จำเลยเป็นผู้ครอบครองรถบรรทุก ๑๐ ล้อ หมายเลขทะเบียน ล.บ.๐๖๐๓๕ ในฐานะผู้ผ่อนส่ง โดยมีนายจำลอง กิจตนลูกจ้างของจำเลยเป็นคนขับ เมื่อลงวันที่ ๒๗ กรกฎาคม ๒๕๑๕ นายจำลองขับรถยนต์หมายเลขทะเบียน ล.บ.๐๖๐๓๕ บรรทุกดินไปตามถนนคันคลองชลประทานจากอำเภอบ้านแพรก จังหวัดพระนครศรีอยุธยา มุ่งหน้าไปจังหวัดลพบุรี ตามหลังรถยนต์โดยสารคันหนึ่ง ขณะนั้นมีรถยนต์บรรทุก ๑๐ ล้อ อีกหนึ่งคันแซงรถยนต์คันที่นายจำลองเป็นผู้ขับทำให้เกิดฝุ่นฟุ้งตลบมองไม่เห็นทางซึ่งเป็นที่คับขัน โดยความประมาทนายจำลองได้ขับรถแซงรถยนต์โดยสารคันดังกล่าวและขับกินทางขวามากเกินไปเข้าไปในเส้นทางของรถยนต์ที่สวนมาเป็นเหตุให้รถยนต์ที่นายจำลองขับรถยนต์ชนโจทก์ซึ่งนายบุญเรือนขับแล่นสวนมา นายบุญเรือนถึงแก่ความตาย รถโจทก์พังเสียหายใช้การไม่ได้ ขอให้บังคับให้จำเลยใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ ๕๒,๑๔๐ บาท พร้อมด้วยดอกเบี้ยฯ
จำเลยให้การว่าโจทก์ไม่ใช่เจ้าของรถยนต์หมายเลขทะเบียน ก.ท.ป.๑๔๕๗ โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง นายจำลองไม่ใช่ลูกจ้างจำเลยและขณะเกิดเหตุก็ไม่ได้ทำการในกิจการของจำเลย เหตุที่รถยนต์ชนกันเป็นเพราะความประมาทของนายบุญเรือน จำเลยไม่ต้องรับผิดต่อโจทก์ ค่าเสียหายไม่เกิน ๔,๐๐๐ บาท ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว พิพากษาให้จำเลยใช้ค่าเสียหาย ๔๐,๐๐๐ บาท พร้อมด้วยดอกเบี้ย
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
โจทก์ฎีกาคัดค้านการยื่นฎีกาของจำเลยว่า คดีมีทุนทรัพย์ ๔๐,๐๐๐ บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา ๒๔๘ พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง (ฉบับที่ ๖) พ.ศ. ๒๕๑๘ มาตรา ๖ ฎีกาของจำเลยเป็นข้อเท็จจริงทั้งหมด จึงต้องห้ามฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า โจทก์ฟ้องเรียกค่าเสียหายจากจำเลยในมูลละเมิดเป็นเงิน ๕๒,๑๔๐ บาท คดีจึงมีทุนทรัพย์ ๕๒,๑๔๐ บาท ไม่ใช่ทุนทรัพย์ ๔๐,๐๐๐ บาทเท่าที่ศาลล่างพิพากษาให้จำเลยชดใช้คดีจึงมิต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริงตามกฎหมายที่โจทก์อ้าง
พิพากษายืน
