แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ลูกจ้างเลิกทำงานประจำวันตามหน้าที่แล้วและออกจากโรงงานมานั่งรถยนต์เพื่อเดินทางกลับบ้าน ระหว่างทางเกิดอุบัติเหตุรถยนต์แล่นตกลงข้างถนนและทับลูกจ้างถึงแก่ความตาย ดังนี้ แม้รถที่ลูกจ้างนั่งจะเป็นรถยนต์บริการที่นายจ้างจัดรับส่งพนักงาน ก็เป็นเพียงสวัสดิการที่นายจ้างจัดให้เพื่อความสะดวกแก่พนักงานในการเดินทางกลับบ้านเท่านั้น ลูกจ้างมิได้นั่งรถไปหรือกลับจากการทำงานตามคำสั่งหรือภายใต้การควบคุมบังคับบัญชาของนายจ้างจึงถือไม่ได้ว่าการตายของลูกจ้างเกี่ยวข้องกับการทำงานให้แก่นายจ้าง นายจ้างไม่มีหน้าที่ต้องจ่ายค่าทดแทนและค่าทำศพแก่ลูกจ้าง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ 1 เป็นกรมในรัฐบาล มีอำนาจและหน้าที่ปฏิบัติการให้เป็นไปตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงาน จำเลยที่ 2 ถึงที่ 5 เป็นทายาทของ ส. เมื่อวันที่ 26 มกราคม 2519 เวลา 17.20 นาฬิกา ซึ่งเป็นเวลาหลังเลิกงานตามปกติแล้ว ส. ลูกจ้างของโจทก์ได้นั่งรถบริการรับส่งพนักงานและลูกจ้างของโจทก์แล้วรถบริการเกิดพลิกคว่ำทับ ส. ถึงแก่ความตาย พนักงานเงินทดแทนจังหวัดสมุทรปราการซึ่งเป็นข้าราชการใต้บังคับบัญชาของจำเลยที่ 1 ได้มีคำสั่งเงินทดแทนให้โจทก์จ่ายค่าทดแทนแก่ทายาทของ ส. กับให้จ่ายค่าทำศพให้ด้วยโจทก์ไม่เห็นด้วยจึงอุทธรณ์คัดค้านต่อจำเลยที่ 1 จำเลยที่ 1 มีคำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทนยืนตามคำสั่งของพนักงานเงินทดแทนฯ ซึ่งโจทก์เห็นว่าคำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทนของจำเลยที่ 1 ไม่ชอบด้วยกฎหมาย เพราะความตายของ ส.มิได้เกิดขึ้นเนื่องจากการทำงานให้แก่นายจ้างหรือป้องกันรักษาผลประโยชน์ให้แก่นายจ้างแต่อย่างใดขอให้เพิกถอนคำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทนของจำเลยที่ 1 และพิพากษาว่าจำเลยที่ 2 ถึงที่ 5 ไม่มีสิทธิได้รับเงินค่าทดแทน
จำเลยให้การทำนองเดียวกันว่า การที่นายจ้างจัดให้มีสวัสดิการรถรับส่งลูกจ้างมาทำงานและนำลูกจ้างกลับหลังจากทำงานเป็นเรื่องที่เกี่ยวเนื่องกับการทำงานให้แก่นายจ้างโจทก์และโจทก์เป็นผู้จัดขึ้น โจทก์จึงมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบในความปลอดภัยของลูกจ้างเช่นเดียวกับในสถานที่ทำงานด้วย เมื่อผู้ตายประสบอุบัติเหตุถึงแก่ความตายในขณะที่นั่งรถบริการโจทก์เพื่อกลับบ้านถึงแม้อุบัติเหตุจะเกิดขึ้นนอกเวลาทำงานก็ต้องถือว่าเป็นการได้รับอันตรายถึงแก่ความตายเนื่องจากการทำงานให้แก่โจทก์
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยซึ่งเป็นทายาทของ ส. ไม่มีสิทธิได้รับค่าทดแทนตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงานฯ ให้เพิกถอนคำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทนของจำเลยที่ 1
จำเลยที่ 1 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ 1 ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า วันเกิดเหตุ ส.ลูกจ้างโจทก์ได้เลิกทำงานประจำวันตามหน้าที่แล้วและออกจากโรงงานมานั่งรถยนต์เพื่อเดินทางกลับบ้าน ระหว่างทางเกิดอุบัติเหตุรถยนต์แล่นตกลงข้างถนนและทับ ส.ถึงแก่ความตาย ดังนี้ การตายของ ส.เกิดขึ้นโดยเหตุเดินทางกลับบ้าน แม้รถที่ ส. นั่งจะเป็นรถยนต์บริการที่โจทก์จัดรับส่งพนักงานก็เป็นเพียงสวัสดิการที่โจทก์จัดให้เพื่อความสะดวกแก่พนักงานในการเดินทางกลับบ้านเท่านั้น ส.มิได้นั่งรถไปหรือกลับจากการทำงานตามคำสั่งหรือภายใต้การควบคุมบังคับบัญชาของโจทก์ ซึ่งถือไม่ได้ว่าการตายของ ส. เกี่ยวข้องกับการทำงานให้แก่โจทก์ผู้เป็นนายจ้าง โจทก์ไม่มีหน้าที่ต้องจ่ายค่าทดแทนและค่าทำศพตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงาน ลงวันที่ 16 เมษายน 2515
พิพากษายืน
