คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1802/2506

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

บุตรที่เกิดจากภรรยาลับก่อนใช้ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ 5 แต่บิดาได้รับรองว่าเป็นบุตร ย่อมเป็นบุตรที่ชอบด้วยกฎหมาย และเป็นทายาทของบิดา

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า บ้านพิพาทเป็นของหมั้นที่ได้มาจากการสมรสของโจทก์ทั้งสอง จำเลยได้เข้ามาอยู่ในบ้านพิพาทในฐานะภรรยาอันไม่ชอบด้วยกฎหมายของนายแจ้งบิดาโจทก์ นายแจ้งบิดาโจทก์ถึงแก่กรรมแล้ว จำเลยก่อความรำคาญและครอบครองทรัพย์ตามบัญชีท้ายฟ้องซึ่งเป็นของนายแจ้งบิดาโจทก์ โดยไม่ยอมแบ่งให้โจทก์ผู้เป็นทายาทครึ่งหนึ่ง ขอให้ศาลขับไล่จำเลย กับให้จำเลยคืนทรัพย์ตามบัญชีท้ายฟ้องให้โจทก์ครึ่งหนึ่ง หรือใช้เงินแทน ๔๔,๔๘๐ บาท
จำเลยให้การว่า บ้านพิพาทจำเลยกับนายแจ้งร่วมกันสร้าง โจทก์พลอยอาศัยอยู่ด้วย ไม่ใช่ของหมั้นของโจทก์ทั้งสอง โจทก์ที่ ๒ ไม่ใช่บุตรนายแจ้ง โจทก์ที่ ๒ เป็นบุตรคนจีน นายแจ้งเอามาเลี้ยงแต่เล็ก ๆ จนโตก็ได้โจทก์ที่ ๑ เป็นสามี โจทก์ทั้งสองจึงไม่ใช่ทายาทนายแจ้งไม่มีส่วนในทรัพย์ตามฟ้องเลย ขอให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลชั้นต้นฟังว่า โจทก์ที่ ๒ เป็นบุตรที่ชอบด้วยกฎหมายของนายแจ้ง และฟังว่าบ้านพิพาทเป็นทรัพย์ที่ได้มาระหว่างนายแจ้งกับจำเลยอยู่กินเป็นสามีภริยากันเช่นเดียวกับทรัพย์ตามบัญชีท้ายฟ้อง พิพากษาให้แบ่งบ้านพิพาทกับทรัพย์ที่ข้อเท็จจริงฟังได้ว่ามีอยู่ให้โจทก์ที่ ๒ และจำเลยคนละเท่า ๆกัน ถ้าแบ่งไม่ได้ก็ให้ขายทอด่ตลาดเอาเงินแบ่งกันตามส่วน
โจทก์และจำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ฟังว่า โจทก์ที่ ๒ ไม่ใช่บุตรชอบด้วยกฎหมายของนายแจ้ง โจทก์ที่ ๒ จึงไม่ใช่ทายาทของนายแจ้ง ส่วนบ้านและทรัพย์ตามบัญชีท้ายฟ้องฟังเช่นเดียวกับศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์
โจทก์ทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาฟังว่า นายแจ้งได้ลักลอบได้เสียกับหญิงจีนคนหนึ่ง เมื่อหญิงจีนนั้นคลอดโจทก์ที่ ๒ ได้ ๗-๘ วัน หญิงจีนก็เอาโจทก์ที่ ๒ มาทิ้งไว้ให้นายแจ้ง นายแจ้งก็เลี้ยงดูและรับรองว่าเป็นบุตรนายแจ้งตลอดมาจนนายแจ้งตาย ถือได้ว่าโจทก์ที่ ๒ เป็นบุตรที่ชอบด้วยกฎหมายของนายแจ้ง และเป็นทายาทของนายแจ้ง กับฟังว่าบ้านพิพาทนั้นเป็นของโจทก์ทั้งสองโดยบิดาโจทก์ทั้งสองจัดสร้างขึ้นยกให้เป็นสมบัติของโจทก์ทั้งสอง ทรัพย์ตามบัญชีท้ายฟ้องศาลฎีกาฟังตามศาลชั้นต้นทั้งสองศาล พิพากษากลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ให้ขับไล่จำเลยและบริวารออกจากบ้านพิพาท และให้โจทก์ที่ ๒ กับจำเลยได้ทรัพย์ตามบัญชีทรัพย์ท้ายฟ้องเท่าที่ฟังได้ว่ามีอยู่จริงคนละกึ่งหนึ่ง หากไม่สามารถจะแบ่งได้ก็ให้ขายทอดตลาดเอาเงินแบ่งกันคนละครึ่ง

Share