แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
” ฝิ่น ” ตาม พ.ร.บ.ฝิ่น พ.ศ.2472 มาตรา 3 หมายความทั้งฝิ่นดิบและฝิ่นสุก ฉะนั้นแม้จำเลยจะมีฝิ่นดิบไว้ในครอบครองโดยผิดกฎหมาย ศาลก็ย่อมใช้ราคาฝิ่นสุกของรัฐบาลที่ขายในท้องที่และเวลาเกิดเหตุมาเป็นเกณฑ์คำนวณปรับจำเลย 5 เท่าได้
ย่อยาว
คดีนี้ ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยที่ ๑-๒ ตามฟ้อง โดยฟังว่าจำเลยมีฝิ่นดิบ ๖๓๐๐ กรัมไว้ในครอบครอง ให้ปรับจำเลย ๕ เท่าราคาฝิ่นคนละ ๑๒๖๐๐๐ บาท
จำเลยที่ ๑ อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ ๑ ฎีกาว่า จะเอาราคาฝิ่นสุกที่รัฐบาลขายมาเป็นเกณฑ์คำนวณปรับจำเลยไม่ได้ ควรปรับจำเลยเพียง ๕๐ บาท
ศาลฎีกาเห็นว่า ” ฝิ่น ” ตามมาตรา ๓ แห่งพ.ร.บ.ฝิ่น ๒๔๗๒ หมายความทั้งฝิ่นดิบและฝิ่นสุก เมื่อจำเลยมี ” ฝิ่น ” แล้ว การที่ยังดิบอยู่หรือทำให้สุก หาทำให้แต่แตกต่างกันไม่ และเมื่อราคาที่รัฐบาลขาย ” ฝิ่น ” ในท้องที่และเวลาเกิดเหตุได้มกำหนดอยู่แล้ว ก็ไม่ทำให้เกิดผลแตกต่างในความหมายของกฎหมายอย่างไร
จึงพิพากษายืน
