แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
ข้อเท็จจริงตามคำร้องของทนายจำเลยที่ว่า จำเลยเตรียมค่าฤชาธรรมเนียมมาไม่พอวางศาล ทนายจำเลยบอกให้จำเลย ที่ 1 เบิกเงินจากธนาคาร จำเลยที่ 1 เบิกเงินไม่ทัน ยังถือไม่ได้ ว่าเป็นพฤติการณ์พิเศษตาม ป.วิ.พ. มาตรา 23 ซึ่งศาลจะสั่งขยาย ระยะเวลาให้ได้.
ย่อยาว
กรณีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นพิพากษาให้เพิกถอนการขายรถยนต์ระหว่างจำเลยที่ 1 กับจำเลยที่ 2 เฉพาะส่วนกึ่งหนึ่งที่เป็นทรัพย์มรดกของนายบุญธร ศรีสถิตย์ ผู้ตาย คำขออื่นนอกจากนี้ให้ยกและให้จำเลยที่ 1 ที่ 2 ร่วมกันใช้ค่าฤชาธรรมเนียมแทนโจทก์
จำเลยทั้งสองยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลาวางเงินค่าฤชาธรรมเนียมและค่าทนายความส่วนที่ขาด ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่ากรณีตามคำร้องไม่ใช่พฤติการณ์พิเศษจึงขยายระยะเวลาไม่ได้ ยกคำร้อง
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์คัดค้านคำสั่งศาลชั้นต้น ขอขยายระยะเวลาวางค่าฤชาธรรมเนียม
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน
จำเลยที่ 1 ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 23 ศาลมีอำนาจที่จะออกคำสั่งขยายหรือย่นระยะเวลา แต่การขายหรือย่นเวลาให้พึงทำได้ต่อเมื่อมีพฤติการณ์พิเศษ ข้อเท็จจริงตามคำร้องของทนายจำเลย จำเลยเตรียมค่าฤชาธรรมเนียมมาไม่พอวางศาลทนายจำเลยบอกให้จำเลยที่ 1 เบิกเงินจากธนาคาร จำเลยที่ 1เบิกเงินไม่ทัน ข้อเท็จจริงดังอ้างมานี้ ยังถือไม่ได้ว่าเป็นพฤติการณ์พิเศษตามนัยบทกฎหมายดังกล่าวแล้ว ศาลล่างทั้งสองไม่สั่งขยายระยะเวลาให้จึงชอบแล้ว”
พิพากษายืน.
