คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1738/2509

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

จำเลยทำสัญญาเบิกเงินเกินบัญชีไว้กับธนาคาร แม้ภายหลังจำเลยไม่มีเงินเหลืออยู่ในบัญชีเลยก็ตาม แต่จำเลยก็ยังออกเช็คสั่งจ่ายเงินไม่เกินสัญญาเบิกเงินเกินบัญชีได้ สัญญาเบิกเงินเกินบัญชีจึงเท่ากับเงินที่จำเลยฝากไว้ในบัญชีของจำเลยนั่นเอง การที่ธนาคารไม่จ่ายเงินตามเช็คของจำเลยเพราะจำเลยสั่งห้ามธนาคารไม่ให้จ่าย กรณีจึงไม่ใช่เรื่องจำเลยออกเช็คโดยในขณะที่ออกไม่มีเงินอยู่ในบัญชี หรือออกเช็คให้ใช้เงินมีจำนวนสูงกว่าเงินที่มีอยู่ในบัญชีอันจะพึงให้ใช้เงินได้ในเวลาที่ออกเช็คนั้นแต่อย่างใด

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้ออกเช็คให้แก่นางบุนนากเพื่อชำระหนี้เป็นเงิน ๑๒,๐๐๐ บาท กำหนดสั่งจ่ายในวันที่ ๑ สิงหาคม ๒๕๐๗ นางบุนนากได้มอบเช็คให้แก่จ่าสิบเอกประดิษฐ์เพื่อชำระหนี้วันที่ ๓ สิงหาคม ๒๕๐๗ จ่าสิบเอกประดิษฐ์ได้นำเช็คไปขึ้นเงินธนาคารได้ปฏิเสธไม่จ่ายเงิน ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติเช็ค มาตรา ๓
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายว่า เมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่าในวันที่ออกเช็คจำเลยไม่มีเงินในบัญชีธนาคารอันจะพึงให้ใช้เงินได้ จำเลยต้องมีความผิดแล้ว จะเอาเครดิตจากสัญญาเบิกเงินเกินบัญชีมารวมด้วยไม่ได้
ศาลฎีกาเห็นว่า ในการพิจารณาปัญหาข้อกฎหมายนี้ ศาลฎีกาจะต้องฟังข้อเท็จจริงตามที่ศาลอุทธรณ์ได้วินิจฉัยมาแล้วจากพยานหลักฐานในสำนวน สำหรับปัญหาข้อนี้ ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่า ขณะจำเลยออกเช็คพิพาทให้นางบุนนากนั้น จำเลยได้ทำสัญญาเบิกเงินเกินบัญชีไว้กับธนาคารในวงเงินไม่เกิน ๑๕,๐๐๐ บาท แม้ภายหลังไม่มีเงินเหลือในธนาคารเลย จำเลยก็ยังออกเช็คสั่งจ่ายเงินไม่เกิน ๑๕,๐๐๐ บาทได้ การที่ธนาคารไม่จ่ายเงินตามเช็คของจำเลยเพราะจำเลยสั่งห้ามธนาคารไม่ให้จ่าย หาใช่เพราะเงินในบัญชีของจำเลยมีไม่พอไม่ ศาลฎีกาพิจารณาแล้วเห็นว่า การที่ธนาคารยอมให้จำเลยทำสัญญาเบิกเงินเกินบัญชีจากธนาคารภายในวงเงินไม่เกิน ๑๕,๐๐๐ บาท ย่อมเป็นที่เข้าใจได้ว่าธนาคารรับรองที่จะจ่ายเงินตามเช็คของจำเลยในวงเงินไม่เกิน ๑๕,๐๐๐ บาท ดังปรากฏตามคำเบิกความของนายมนัส พยัคฆพงษ์ ผู้จัดการธนาคารว่า หากจำเลยไม่สั่งห้ามจ่ายเงินไว้ก่อนแล้ว ธนาคารก็จะจ่ายเงิน ๑๒,๐๐๐ บาทให้แก่ผู้ทรงเช็คของจำเลยไป เงิน ๑๕,๐๐๐ บาทตามสัญญาเบิกเงินเกินบัญชีจึงเท่ากับเงินที่จำเลยฝากไว้ในบัญชีของจำเลยนั่นเอง เพราะจำเลยอาจออกเช็คสั่งจ่ายเงินจำนวนนี้เมื่อใดก็ได้ เช่นเดียวกับเงินที่ฝากอยู่ในบัญชีของจำเลยเหมือนกัน กรณีจึงไม่ใช่เรื่องจำเลยออกเช็คโดยในขณะที่ออกไม่มีเงินอยู่ในบัญชีหรือออกเช็คให้ใช้เงินจำนวนสูงกว่าเงินที่มีอยู่ในบัญชีอันจะพึงให้ใช้เงินได้ในเวลาที่ออกเช็คนั้นแต่อย่างใด จำเลยจึงไม่มีความผิด
พิพากษายืน

Share