แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ไม่มีภูมิลำเนาอยู่ในประเทศไทย โจทก์จึงไม่ใช่ผู้อยู่ในอำนาจศาล ศาลมีอำนาจสั่งให้โจทก์วางเงินประกันค่าฤชาธรรมเนียมและค่าใช้จ่ายตามที่เห็นสมควรได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 253 เมื่อปรากฏว่าคดีโจทก์มีทุนทรัพย์ถึง 5 ล้านบาทเศษ เงินประกันที่ศาลล่างทั้งสองสั่งให้โจทก์วางเพียง 5,000 บาท จึงอาจไม่เป็นการเพียงพอ ศาลฎีกาให้โจทก์วางเงินประกันค่าฤชาธรรมเนียมและค่าใช้จ่าย จำนวน 10,000บาท.
ย่อยาว
กรณีสืบเนื่องจากโจทก์ฟ้องให้จำเลยทั้งห้าชำระเงินตามตั๋วแลกเงิน และสัญญาค้ำประกัน จำนวน 5,376,900.93 บาท พร้อมด้วยดอกเบี้ยและค่าธรรมเนียม นับแต่วันฟ้องจนกว่าชำระเงินเสร็จให้แก่โจทก์
จำเลยทั้งห้าให้การว่าไม่เคยทำสัญญากับโจทก์ไม่ได้ลงลายมือชื่อประทับตราในตั๋วแลกเงิน และสัญญาค้ำประกันตามฟ้องและยื่นคำร้องว่า โจทก์มิได้เป็นผู้อยู่ในอำนาจศาล เพราะมีภูมิลำเนาอยู่ที่ประเทศอังกฤษ ขอให้มีคำสั่งให้โจทก์วางเงินประกันค่าฤชาธรรมเนียมและค่าใช้จ่ายตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 253 จำนวน 5,000,000 บาท
โจทก์ยื่นคำคัดค้านว่า คำร้องของจำเลยทั้งห้าไม่มีเหตุผลอันสมควร จำเลยทั้งห้าไม่มีทางชนะคดี เพราะโจทก์ฟ้องให้ชำระหนี้ตามสัญญาและตั๋วแลกเงิน มีหลักฐานเป็นหนังสือและมีจำนวนหนี้กำหนดชำระแน่นอน การที่จำเลยทั้งห้ายื่นคำร้องดังกล่าวเป็นการประวิงคดี
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยแล้วมีคำสั่งให้โจทก์วางเงินค่าฤชาธรรมเนียมและค่าใช้จ่าย 5,000 บาท
จำเลยทั้งห้าอุทธรณ์ขอให้สั่งโจทก์วางเงินตามคำร้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ค่าทนายความเป็นพับ
จำเลยทั้งห้าฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ‘ปรากฏตามคำแถลงรับของโจทก์ว่า โจทก์ไม่มีภูมิลำเนาในประเทศไทยโจทก์จึงไม่ใช่ผู้อยู่ในอำนาจศาล ซึ่งศาลมีอำนาจสั่งให้โจทก์วางเงินประกันค่าฤชาธรรมเนียมและค่าใช้จ่ายได้ตามที่เห็นสมควรตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 253 เมื่อปรากฏว่าโจทก์ฟ้องคดีโดยมีทุนทรัพย์ถึง 5 ล้านบาทเศษ เงินประกันที่ศาลล่างทั้งสองสั่งให้โจทก์วางเพียง 5,000 บาท จึงอาจไม่เป็นการเพียงพอศาลฎีกาเห็นสมควรให้โจทก์วางเงินประกันเพิ่มขึ้นจากที่ศาลชั้นต้นสั่งไว้ฎีกาของจำเลยทั้งห้าฟังขึ้นบางส่วน
พิพากษาแก้เป็นว่า ให้โจทก์วางเงินประกันค่าฤชาธรรมเนียมและค่าใช้จ่าย จำนวน 10,000 บาท ค่าทนายความชั้นฎีกาให้เป็นพับ นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์’
