แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
บ้านเลขที่ 37 ในถนนเดียวกันมี 2 หลัง หลังหนึ่งอยู่ริมถนนอีกหลังอยู่ในตรอก ผู้ประกันอยู่ที่บ้านซึ่งอยู่ในตรอก แต่เขียนที่ อยู่ในคำร้องขอปล่อยชั่วคราวโดยระบุเลขบ้านกับถนนและขีดในช่องตรอกหรือซอยในแบบพิมพ์คำร้องเสีย เมื่อศาลออกหมายนัดให้ส่งตัวจำเลย พนักงานเดินหมายจึงไปส่งที่บ้านริมถนน ไม่พบผู้ประกันและคนในบ้านหลังนั้นแจ้งว่าไม่มีคนชื่ออย่างผู้ประกันอยู่ที่บ้านหลังนั้นดังนี้ถือไม่ได้ว่าพนักงานเดินหมายไม่ได้ไปส่งหมายนัดให้ผู้ประกันตามที่อยู่ในคำร้องขอปล่อยชั่วคราว เมื่อไม่สามารถส่งหมายนัดได้แล้วศาลได้ปิดประกาศแจ้งวันนัดให้ผู้ประกันส่งตัวจำเลย ประกาศดังกล่าวนี้มีผลใช้ได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 79 เมื่อผู้ประกันไม่ส่งตัวจำเลยตามกำหนดนัดในประกาศต้องถือว่าผิดสัญญาประกัน
ย่อยาว
คดีนี้ ศาลชั้นต้นสั่งปรับนางบุญมา วงษ์พานิช ผู้ประกันนายสังวาลย์ พวงเงิน จำเลย เป็นเงิน ๖๐,๐๐๐ บาท นางบุญมาผู้ประกันยื่นคำร้องต่อศาลชั้นต้นว่า นางบุญมาไม่ทราบว่าศาลชั้นต้นนัดให้นางบุญมานำตัวจำเลยไปฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ขอให้ศาลชั้นต้นไต่สวน แล้วสั่งคืนที่ดินโฉนดที่ ๑๒๕๙๙ กับเงินสดซึ่งได้วางไว้เป็นหลักประกันแก่ผู้ประกัน
ศาลชั้นต้นไต่สวนแล้วมีคำสั่งว่า นางบุญมาผู้ประกันผิดสัญญาประกัน แต่ให้ปรับนางบุญมาผู้ประกัน ๕,๐๐๐ บาท
นางบุญมาผู้ประกันอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นว่า นางบุญมาผู้ประกันไม่ทราบหมายนัดของศาลชั้นต้น ไม่ผิดสัญญาประกัน
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้คำสั่งศาลชั้นต้นว่านางบุญมาผู้ประกันทราบหมายนัดของศาลชั้นต้นและผิดสัญญาประกัน แต่ให้ลดค่าปรับลงอีก ให้ปรับนางบุญมาผู้ประกัน ๒,๕๐๐ บาท
นางบุญมาผู้ประกันฎีกา มีข้อความเป็นอย่างเดียวกันกับที่นางบุญมาผู้ประกันได้อุทธรณ์
ศาลฎีกาตรวจสำนวนและประชุมปรึกษาแล้วคดีได้ความว่า มีบ้านเลขที่ ๓๗ อยู่ที่ตำบลบวรนิเวศน์ อำเภอพระนคร จังหวัดพระนครซึ่งเลขที่บ้านซ้ำกันอยู่ ๒ บ้านบ้านแรกเป็นห้องแถวไม้อยู่ริมถนนดินสอใกล้สะพานเฉลิมวันชาติ บ้านที่สองเป็นบ้านอยู่ในตรอกศิลป์ ซึ่งอยู่ที่ถนนดินสอใกล้สะพานตึกดิน บ้านทั้งสองหลังนี้อยู่ห่างจากกันแต่ในคำร้องขอให้ปล่อยชั่วคราวเขียนที่อยู่ของนางบุญมาผู้ประกันว่านางบุญมาอยู่ที่บ้านเลขที่ ๓๗ ถนนดินสอ ซึ่งแสดงว่านางบุญมาผู้ประกันไม่ได้อยู่ในตรอกหรือซอย เมื่อศาลชั้นต้นออกหมายนัดถึงนางบุญมาผู้ประกันให้ส่งตัวนายสังวาลย์ จำเลยไปฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์พนักงานเดินหมายนำหมายนัดไปส่งให้นางบุญมาผู้ประกันที่บ้านเลขที่ ๓๗หลังที่เป็นห้องแถวไม้อยู่ริมถนนดินสอสองครั้ง จึงไม่พบนางบุญมาผู้ประกัน ข้อเท็จจริงเป็นเช่นนี้ ศาลฎีกาเห็นว่าพนักงานเดินหมายนำหมายนัดของศาลชั้นต้นไปส่งที่บ้านเลขที่ ๓๗ ถนนดินสอไม่ได้ไปส่งที่บ้านเลขที่ ๓๗ ซึ่งอยู่ในตรอกศิลป์ เพราะนางบุญมาผู้ประกันไม่ได้เขียนที่อยู่ของนางบุญมาผู้ประกันว่า นางบุญมาผู้ประกันอยู่ที่บ้านเลขที่ ๓๗หลังที่อยู่ในตรอกศิลป์ และการที่ได้ขีดในช่อง ตรอก หรือ ซอยในแบบพิมพ์คำร้องขอให้ปล่อยชั่วคราวด้วย เป็นการชี้ชัดว่านางบุญมาผู้ประกันไม่ได้อยู่ในตรอกหรือซอย จึงถือไม่ได้ว่าพนักงานเดินหมายไม่ไปส่งหมายนัดให้นางบุญมาผู้ประกันตามที่อยู่ของนางบุญมาที่ได้เขียนไว้ในคำร้องขอให้ปล่อยชั่วคราว เมื่อพนักงานเดินหมายไม่สามารถส่งหมายนัดให้นางบุญมาผู้ประกันด้วยเหตุดังกล่าวแล้วศาลชั้นต้นได้ปิดประกาศโฆษณาแจ้งวันนัดให้นางบุญมาผู้ประกันส่งตัวนายสังวาลย์จำเลยไปฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์แล้ว ประกาศของศาลชั้นต้นดังกล่าวมีผลใช้ได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา ๗๙ เมื่อนางบุญมาผู้ประกันไม่นำตัวนายสังวาลย์จำเลยไปฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ตามกำหนดที่ศาลชั้นต้นประกาศนัด ต้องถือว่านางบุญมาผู้ประกันผิดนัด ผิดสัญญาประกันไม่ส่งตัวนายสังวาลย์จำเลยต่อศาล ที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ปรับนางบุญมาผู้ประกันศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย ฎีกาของนางบุญมาผู้ประกันฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน ยกฎีกานางบุญมาผู้ประกัน
