แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
ในการพิจารณาหาราคาอันแท้จริงในท้องตลาดตามมาตรา2วรรค12แห่งพระราชบัญญัติศุลกากรพ.ศ.2469นั้นกรมศุลกากรได้ออกคำสั่งทั่วไปกรมศุลกากรเรื่องระเบียบปฏิบัติเกี่ยวกับการประเมินราคาอะไหล่ยานยนต์ที่ใช้ทดแทนอะไหล่แท้โดยให้ต่างกับราคาของอะไหล่แท้นั้นได้ไม่เกินร้อยละ30ของอะไหล่แท้นั้นหลักเกณฑ์ตามคำสั่งดังกล่าวเป็นเพียงระเบียบปฏิบัติภายในของกรมศุลกากรเพื่อหาราคาของสินค้าที่นำเข้าว่ามีราคาเท่าใดในกรณีที่ไม่สามารถหาราคาอันแท้จริงได้มิใช่เป็นหลักเกณฑ์ตายตัวว่าสินค้าที่นำเข้ามาจะต้องมีราคาอันแท้จริงตามหลักเกณฑ์ดังกล่าว
ย่อยาว
โจทก์ ฟ้อง ขอให้ เพิกถอน การ ประเมิน ภาษีอากร และ ให้ จำเลย คืนหนังสือ ค้ำประกัน ของ ธนาคาร กรุงศรีอยุธยา จำกัด สาขา สามแยก แก่ โจทก์
จำเลย ให้การ และ ฟ้องแย้ง ว่า โจทก์ ไม่มี อำนาจฟ้อง ขอให้ เพิกถอนการ ประเมิน ภาษีการค้า และ ภาษีบำรุงเทศบาล ตาม แบบ การ ประเมินภาษีอากร ดังกล่าว และ ต้อง เสีย ภาษีอากรขาเข้า และ เงินเพิ่ม รวม666,888.45 บาท ขอให้ ยกฟ้อง และ ให้ โจทก์ ชำระ เงิน ภาษีอากร และเงินเพิ่ม 666,888.45 บาท และ ชำระ เงินเพิ่ม อากร ขาเข้าใน อัตรา ร้อยละ 1 ต่อ เดือน หรือ เศษ ของ เดือน จาก ต้นเงิน อากร ขาเข้า312,276 บาท และ ชำระ เงินเพิ่ม ภาษีการค้า ใน อัตรา ร้อยละ 1.5ต่อ เดือน หรือ เศษ ของ เดือน จาก ต้นเงิน ภาษีการค้า 94,433 บาทเป็น รายเดือน นับ ตั้งแต่ วันฟ้อง แย้ง เป็นต้น ไป จนกว่า จะ ชำระ เสร็จแต่ เงินเพิ่ม ภาษีการค้า ไม่เกิน 94,433 บาท กับ ชำระ เงินเพิ่ม ภาษีบำรุง เทศบาล เป็น รายเดือน ใน อัตรา ร้อยละ 10 ของ เงินเพิ่ม ภาษีการค้า แก่ จำเลย
โจทก์ ให้การ แก้ฟ้อง แย้ง ว่า โจทก์ มีอำนาจ ฟ้อง ขอให้ เพิกถอน การประเมิน ภาษีการค้า และ ภาษีบำรุงเทศบาล ขอให้ ยกฟ้อง แย้ง
ศาลภาษีอากรกลาง พิจารณา แล้ว พิพากษา ให้ เพิกถอน การ ประเมินของ เจ้าพนักงาน ประเมิน ของ จำเลย เฉพาะ กรณี ที่ เกี่ยวกับ การ ประเมินอากร ขาเข้า ให้ โจทก์ ชำระ เงิน ภาษีการค้า ภาษีบำรุงเทศบาล ค่าธรรมเนียมพิเศษ และ เงินเพิ่ม รวมทั้งสิ้น 167,246.85 บาท และ ชำระ เงินเพิ่มภาษีการค้า ใน อัตรา ร้อยละ 1.5 ต่อ เดือน หรือ เศษ ของ เดือน จาก ต้นเงินภาษีการค้า 94,433 บาท นับแต่ วันฟ้อง แย้ง เป็นต้น ไป จนกว่า จะ ชำระเสร็จ แต่ ทั้งนี้ เงินเพิ่ม ภาษีการค้า นับแต่ วันฟ้อง แย้ง เมื่อ รวมกับที่ ต้อง ชำระ มา ถึง วันฟ้อง แย้ง ต้อง ไม่เกิน กว่า ภาษีการค้า ที่ ต้อง ชำระกับ ชำระ เงินเพิ่ม ภาษีบำรุงเทศบาล เป็น รายเดือน ใน อัตรา ร้อยละ 10 ของเงินเพิ่ม ภาษีการค้า แก่ จำเลย เมื่อ โจทก์ ชำระ เงิน จำนวน ดังกล่าวครบถ้วน แล้ว ให้ จำเลย คืน หนังสือ ค้ำประกัน ของ ธนาคาร กรุงศรีอยุธยา จำกัด สาขา สามแยก เลขที่ 046/253/2533 ลงวันที่ 3 สิงหาคม 2533แก่ โจทก์ คำขอ อื่น ของ โจทก์ จำเลย ให้ยก
จำเลย อุทธรณ์ ต่อ ศาลฎีกา
ศาลฎีกา แผนก คดีภาษีอากร วินิจฉัย ว่า “สินค้า ที่ โจทก์ นำเข้า มา มีราคา อัน แท้จริง ใน ท้องตลาด ตาม ที่ โจทก์ สำแดง ใน ใบขนสินค้า หรือ มี ราคาตาม ที่ พนักงาน เจ้าหน้าที่ ของ จำเลย ประเมิน ใน ข้อ นี้ ปรากฏ จาก การ นำสืบของ โจทก์ ว่า ก่อนหน้า ที่ โจทก์ จะ นำ สินค้า เข้า มา นั้นบริษัท เมอร์คิวรี่ประดับยนต์ จำกัด ได้ นำ สินค้า ประเภท ชนิด และ แหล่ง กำเนิด เดียว กัน กับ ที่ โจทก์ นำเข้า เข้า มา แล้ว หลาย ครั้ง ตาม ใบขนสินค้าและ ใบ กำกับ สินค้า เอกสาร หมาย จ. 3 แผ่น ที่ 65-76 และ เอกสาร หมาย จ. 4แผ่น ที่ 10-13 ซึ่ง พนักงาน เจ้าหน้าที่ ของ จำเลย ก็ พอใจ ใน ราคา ตามที่ บริษัท เมอร์คิวรี่ประดับยนต์ จำกัด สำแดง ตาม ใบขนสินค้า โดย ไม่มี การ ประเมิน ราคา เพิ่มขึ้น รวมทั้ง มิได้ นำ หลักเกณฑ์ ตาม คำสั่ง ทั่วไปของ จำเลย ที่ 28/2527 มา เป็น เกณฑ์ ใน การ ประเมิน ราคา สินค้า ที่บริษัท เมอร์คิวรี่ประดับยนต์ จำกัด นำเข้า มา และ นางสาว จุฑาทิพย์ วรสายัณห์ เจ้าหน้าที่ ประเมิน อากร กอง พิธี การ และ ประเมิน อากร พยาน จำเลย เบิกความ ยอมรับ ว่า สินค้า กระจก ส่อง ข้าง ที่ บริษัท เมอร์คิวรี่ประดับยนต์ จำกัด นำเข้า มา มี ราคา อัน ละ 4.325ดอลลา ร์สหรัฐ ตาม ใบขนสินค้า เอกสาร หมาย จ. 4 แผ่น ที่ 17-18 สำหรับสินค้า ที่ โจทก์ นำเข้า มา นั้น เดิม โจทก์ สำแดง ราคา อัน ละ 4.32ดอลลา ร์สหรัฐ นางสาว จุฑาทิพย์ จึง ประเมิน ราคา สินค้า ของ โจทก์ เพิ่มขึ้น จาก 4.32 ดอลลา ร์สหรัฐ เป็น 4.325 ดอลลา ร์สหรัฐ เท่ากับราคา ของ บริษัท เมอร์คิวรี่ประดับยนต์ จำกัด โดย ถือว่า เป็น ราคา อัน แท้จริง ใน ท้องตลาด ซึ่ง โจทก์ ยอมรับ และ ยื่น ใบขนสินค้า โดย สำแดงราคา ตาม ที่นา งสาว จุฑาทิพย์ ประเมิน เพิ่มขึ้น ดังกล่าว จึง ฟังได้ ว่า ราคา สินค้า ตาม ที่ โจทก์ สำแดง ไว้ ใน ใบขนสินค้า เป็น ราคา อัน แท้จริงใน ท้องตลาด ที่ เจ้าพนักงาน ฝ่าย สืบสวน กอง ป้องกัน และ ปราบปรามของ จำเลย เห็นว่า สินค้า ของ โจทก์ เป็น อะไหล่ ยานยนต์ ที่ ใช้ แทน อะไหล่ แท้ซึ่ง ใช้ กับ รถยนต์ นิสสัน รุ่น บี-11 และ ทำการ ประเมิน ราคา สินค้า ของ โจทก์ ใหม่ โดย ถือ ตาม คำสั่ง ทั่วไป ของ จำเลย ที่ 28/2527 เรื่องระเบียบ ปฏิบัติ เกี่ยวกับ การ ประเมิน ราคา อะไหล่ ยานยนต์ ที่ ใช้ ทดแทนอะไหล่ แท้ โดย ให้ ต่าง กับ ราคา ของ อะไหล่ แท้ ได้ไม่ เกิน ร้อยละ 30ของ อะไหล่ แท้ และ นำ มา ถือ เป็น เกณฑ์ ประเมิน ราคา สินค้า ของ โจทก์เพิ่มขึ้น นั้น หลักเกณฑ์ ตาม คำสั่ง ดังกล่าว เป็น เพียง ระเบียบ ปฏิบัติภายใน ของ จำเลย เพื่อ หา ราคา ของ สินค้า ที่ นำเข้า มา ว่า มี ราคา เท่าใดใน กรณี ที่ ไม่สามารถ หา ราคา อัน แท้จริง ได้ มิใช่ เป็น หลักเกณฑ์ ตาย ตัว ว่าสินค้า ที่ นำเข้า มา จะ ต้อง มี ราคา อัน แท้จริง ตาม หลักเกณฑ์ ดังกล่าวที่ ศาลภาษีอากรกลาง พิพากษา มา นั้น ศาลฎีกา เห็นพ้อง ด้วย อุทธรณ์ของ จำเลย ฟังไม่ขึ้น ”
พิพากษายืน
