แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นให้จำคุกจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 251จำคุก 10 ปี ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนแต่ให้จำคุก 5ปีเช่นนี้โจทก์จำเลยจะฎีกาในเรื่องดุลพินิจ หรือในเรื่องว่าพยานเบิกความแตกต่างไม่ได้เพราะเป็นฎีกาในข้อเท็จจริง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าเมื่อวันที่ 27 พฤศจิกายน 2498 เวลากลางวันจำเลยได้บังอาจใช้ไม้ตีทำร้ายนายจ๋องบาดเจ็บโดยมิได้เจตนาจะฆ่านายจ๋อง ๆ ถึงแก่ความตาย จึงขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 251
จำเลยต่อสู้ว่าป้องกันตัว
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว พิพากษาว่าจำเลยผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 251 ให้จำคุก 10 ปี
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน แต่ให้จำคุกจำเลย 5 ปี
โจทก์และจำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า โจทก์ฎีกาในเรื่องดุลพินิจเป็นฎีกาในข้อเท็จจริง และจำเลยก็ฎีกาในเรื่องพยานโจทก์เบิกความแตกต่างเป็นฎีกาในข้อเท็จจริงจึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 จึงให้ยกฎีกาโจทก์และจำเลยเสีย
