แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ค่าอุปการะเลี้ยงดูบุตรที่ศาลกำหนดให้นั้น ต่อไปถ้ามีเหตุอันควรแก้ไขประการใดอาจร้องขอต่อศาลตาม ป.ม.แพ่ง ฯ มาตรา 1596 ได้.
คดีที่พิพาทกันด้วยเรื่องค่าเลี้ยงดูบุตร เป็นคดีเกี่ยวด้วยสิทธิในครอบครัว ฎีกาได้ ไม่ต้องห้ามตามมาตรา 248 ป.ม.วิ.แพ่ง.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์, จำเลยซึ่งเป็นสามีภริยาได้ทำหนังสือหย่าขาดจากกัน โดยโจทก์ยอมเลี้ยงเด็กชายชัยยะบุตร จำเลยรับรองส่งเสียให้อุปการะเลี้ยงดู จำเลยไม่ส่งเสีย จึงขอให้ศาลบังคับ จำเลยให้การว่าเวลานี้ จำเลยไม่สามารถและไม่อยู่ในอัตตภาพที่จะส่งเสียได้
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าเลี้ยงดูเดือนละ ๑๐ บาท จนกว่าเด็กชายชัยยะจะสามารถเลี้ยงตนเองได้ หรือมีเหตุการณ์เปลี่ยนแปลงให้ศาลมีคำสั่งแก้ไขเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างอื่น
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ ให้ค่าเลี้ยงดู เดือนละ ๒๐ บาท นับแต่วันทำสัญญา
จำเลยฎีกา.
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ยังไม่มีเหตุเพียงพอจะแก้อัตราค่าอุปการะเลี้ยงดู ที่ศาลอุทธรณ์ได้กำหนดไว้ ต่อไปถ้ามีเหตุอันควรแก้ไขอัตรานี้ประการใด จำเลยก็อาจร้องต่อศาลตาม ป.ม.แพ่งฯ มาตรา ๑๕๙๖ ได้
พิพากษายืน.
