แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การวินิจฉัยว่าเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บหรือไม่นั้นต้องดูบาดแผลประกอบกับบริเวณอวัยวะที่ถูกทำร้าย ถูกชกต่อยที่หน้าแลที่คอถึงฟกบวมแลมีบางแผลถลอกโลหิตซับนั้น นับว่าถึงบาดเจ็บ การที่ศาลฎีกาพิจารณาบาดแผลที่ถูกทำร้ายตามฟ้องแลคำรับสารภาพประกอบกับใบชัณสูตร์บาดแผลท้ายฟ้องนั้น ไม่นับว่าเป็นการวินิจฉัยข้อเท็จจริง
ย่อยาว
โจทก์หาจำเลยรับฟังได้ว่าจำเลยใช้มือชกต่อยขุนท่าหิน ฯมีบาดแผล ๓ แห่งดังใบชัณสูตร์บาดแผลท้ายฟ้องคือแผลที่ ๑ ที่ขากันไกรขวาฟกบวมโตขนาดนิ้ว แผลที่ ๒ ที่คอถลอดซับ ๓ แห่ง แผลที่ ๓ ใต้คางถลอกโลหิตซับ ๓ แห่งกับฟกบวม
ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามมาตรา ๓๓๘ (๓)
ศาลอุทธรณ์ลงโทษตามมาตรา ๒๕๔
ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์โดยวินิจฉัยว่า เมื่อพิจารณาบาดแผลที่ถูกทำร้ายประกอบกับบริเวณอวัยวะที่ถูกทำร้ายแล้ว เห็นได้ว่าเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บ
