แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่จำเลยต้องคำพิพากษารวม 3 สำนวนโดยให้นับโทษติดต่อกันไปนั้น ถือว่าจำเลยรับโทษครั้งเดียว ไม่ทำให้ขาดคุณสมบัติในการที่จะได้รับอนุญาตให้มีอาวุธปืนอันจะเป็นความผิดตามกฎหมายข้างต้น+
ย่อยาว
คดีนี้ได้ความว่าเดิมจำเลยได้รับอนุญาตให้มีอาวุธปืน ภายหลังจำเลยต้องคำพิพากษาศาลรวม ๓ เรื่องคือตามสำนวนที่ ๘๐๖/๒๔๗๔ จำคุก ๒ ปี ๖ เดือน ที่๘๔๘/๒๔๗๘ จำคุก ๑ เดือน ๑๕ วัน แลที่ ๕๑๑/๒๔๗๙ จำคุก ๑ ปี ๔ เดือน โดยให้นับโทษติดต่อกันไป โจทก์เห็นว่าจำเลยต้องรับโทษติดต่อกันไป โจทก์เห็นว่าจำเลยต้องรับโทษขาดคุณสมบัติที่จะมีอาวุธปืน จำต้องส่งอาวุธปืนให้เจ้าพนักงาน แต่จำเลยละเลยเสีย จึงฟ้องขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.อาวุธปืน ม.๑๔-๔๖-๕๘
ศาลชั้นต้นเห็นว่าจำเลยกระทำผิดดั่งโจทก์หา พิพากษาให้ปรับจำเลย ๕ บาท
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าตามพ.ร.บ. อาวุธปืน ม.๑๔ ข้อ ๒-๔๖-๕๘ บุคคลต้องได้รับโทษจำคุกตั้งแต่ ๒ ครั้งขึ้นไปจึงจะขาดคุณสมบัติไม่สามารถจะได้รับอนุญาตให้มีอาวุธปืน เห็นว่าการที่จำเลยรับโทษ ๓ สำนวนนับติดต่อกันไป ควรถือว่าจำเลยรับโทษเพียงครั้งเดียว จำเลยไม่มีผิด จึงพิพากษายกฟ้อง
ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ โดยวินิจฉัยว่า การนับโทษเป็นครั้งจะต้องนับตามเกณฑ์แห่งการเพิ่มโทษฐานไม่เข็ดหลาบหรือตามพ.ร.บ.ดัดสันดานคนจรจัด ร.ศ.๑๒๗ ก็นับทำนองเดียวกัน โทษของจำเลย ๓ เรื่องนี้ก็นับติดต่อกัน จึงเป็นโทษครั้งเดียว
