แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความผิดฐานบุกรุกตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 327 นั้นผู้กระทำจะต้องมีเจตนากระทำการอย่างหนึ่งอย่างใดตามที่บัญญัติไว้ในมาตรานั้นด้วยจึงจะเป็นความผิด
จำเลยเข้าไปใต้ถุนเรือนของเจ้าทรัพยื ใช้มือลอดฟื้นฟากเรือนเพือถูกต้องเนื้อตัวบุตรสาวเจ้าทรัพย์ด้วยความคะนองพอใจบุตรีเจ้าทรัพย์ แต่บุตรีเจ้าทรัพย์ไม่พอใจจึงใช้มีดฟันเอาจำเลยก็หนีไปนั้น จำเลยยังไม่มีความผิดตามก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 327
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 329 ครั้นเมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าจำเลยไม่มีความผิดตามมาตรา 329 โจทก์ก็ยอมคงฎีกายืนยันขึ้นมาว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา 327 เท่านั้น ในชั้นฎีกาคดีจึงไม่มีประเด็นที่จะต้องวินิจฉัยถึงมาตรา 329 อีก
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานบุกรุกและลักทรัพย์ตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๓๒๘, ๓๒๙, ๒๙๓, ๒๙๔
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกาเป็นปัญหาข้อกฎหมาย ขอให้ลงโทษจำเลยฐานบุกรุกตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๓๒๗
ศาลฎีกาตรวจสำนวนแล้วข้อเท็จจริงได้ความว่าจำเลยเข้าไปในใต้ถุนเรือนของเจ้าทรัพย์ใช้มือลอดร่องพื้นฟากเรือน เพื่อถูกต้องเนื้อตัวนางสาวบุญเจือบุตรีเจ้าทรัพย์ด้วยความคะนองพอใจบุตรีเจ้าทรัพย์ แต่บุตรเจ้าทรัพย์ไม่พอใจจึงใช้มีดฟันเอา จำเลยจึงหนีไปปัญหามีว่าจำเลยจะมีความผิดฐานบุกรุกตามมาตรา ๓๒๗ ดังที่โจทก์ฎีกามาหรือไม่ ศาลฎีกาโดยที่ประชุมใหญ่เห็นว่าจำเลยไม่มีความผิดตามมาตรา ๓๒๗ เพราะที่จะเป็นความผิดตามมาตรานี้ผู้กระทำผิดจะต้องมีเจตนากระทำการอย่างหนึ่งอย่างใดตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา ๓๒๗ นั้นซึ่งคดีนี้ฟังไม่ได้ว่าจำเลยมีเจตนาดังกล่าว อนึ่งคดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา ๓๒๙ เป็นเรื่องบุกรุกเกี่ยวกับเคหะสถาน ศาลอุทธรณ์ได้พิพากษาแล้วว่าจำเลยไม่มีความผิดตามมาตรา ๓๒๙ ซึ่งโจทก์ยอมแล้วโจทก์คงฎีกายืนยันขึ้นมาว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา ๓๒๗ เท่านั้น คดีจึงไม่มีประเด็นที่จะต้องวินิจฉัยถึงมาตรา ๓๒๙ อีก ฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน ให้ยกฎีกาโจทก์เสีย
