คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1526/2497

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

บุตรของผู้ที่ถูกทำร้ายถึงตาย ถือเป็นผู้สืบสันดาน เป็นโจทก์ฟ้องคดีแทนผู้ตายได้ ไม่ว่าบิดามารดาจะได้จดทะเบียนสมรสหรือไม่ก็ตาม

ย่อยาว

คดีนี้โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยสมคบกันใช้ปืนยิง และใช้ไม้ตีนายแต้มหรือเผิน เนียมฉาย ตายโดยเจตนา ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 63, 249, 254, 256, 257

ศาลจังหวัดสมุทรสาครไต่สวนเห็นคดีมีมูล สั่งรับประทับฟ้องไว้แล้ว

จำเลยให้การปฏิเสธและต่อสู้ว่าเด็กหญิงบุบผา โจทก์ ไม่ใช่บุตรโดยชอบด้วยกฎหมายของนายแต้มผู้ตาย จึงไม่ใช่ผู้เสียหายและไม่มีอำนาจฟ้องคดีนี้

ศาลสอบโจทก์ ๆ แถลงว่าเด็กหญิงบุบผาเป็นบุตรผู้ตายเกิดแต่นางเยื้อนมารดาซึ่งได้เป็นภริยาผู้ตายมา 12 ปี แต่ไม่ได้จดทะเบียนสมรสแต่ผู้ตายได้แสดงออกและรับรองว่าเด็กหญิงบุบผาเป็นบุตร

ศาลชั้นต้นเห็นว่าเด็กหญิงบุบผาไม่ใช่บุตรหรือผู้สืบสันดานโดยชอบด้วยกฎหมายของนายแต้ม จึงไม่ใช่ผู้เสียหายที่จะฟ้องคดีนี้ได้พิพากษาให้ยกฟ้องของโจทก์เสีย

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาต่อมา

ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อเด็กหญิงบุบผา เนียมฉาย เป็นบุตรนายแต้มหรือเผิน เนียมฉาย ผู้ตายแล้ว แม้บิดามารดาจะได้จดทะเบียนสมรสหรือไม่ก็ตาม เด็กหญิงบุบผาก็เป็นผู้สืบสันดานตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 5(2) จึงมีอำนาจฟ้องผู้ที่ฆ่าบิดาของตนได้ ดังศาลฎีกาได้เคยวินิจฉัยมาแล้วในคำพิพากษาฎีกาที่ 303/2497 คดีระหว่างอัยการปากพนัง โจทก์ นายจัน รอดไฝ กับพวก จำเลยนางทองคง ทองศรี ผู้ร้อง

พิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลล่างทั้งสองเสีย ให้ศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษาคดีนี้ต่อไปตามรูปความ

Share