แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ว่าพินัยกรรม์ไม่สมบูรณ์ตาม ป.พ.พ.ม.2466 ม.15 แต่จำเลยว่าสมบูรณ์ตามกฎหมาย คู่ความท้าให้ศาลวินิจฉัย ศาลวินิจฉัยว่ากฎหมายที่โจทก์อ้างนั้นฟังไม่ได้โดยไม่ได้ประกาศใช้และพินัยกรรม์นั้นสมบูรณ์ตามกฎหมายที่คงใช้อยู่ขณะนั้น เช่นนี้เป็นการวินิจฉัยตรงกับประเด็นที่ท้ากันแล้ว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลสั่งทำลายหนังสือสัญญาซื้อขายที่พิพาท ที่กรมการอำเภอทำให้จำเลย และขอให้บังคับจำเลยกับบริวารออกจากที่ดินไป โดยกล่าวอ้างว่าโจทก์ได้รับมฤดกที่พิพาทนี้มาจากสามี
จำเลยให้การว่าได้ซื้อมาจากนายนกแค็ด โดยนางขี้หนูทำพินัยกรรม์ยกให้นายนกแค็ต
โจทก์ยื่นคำร้องขอให้เรียกนายนกแค็ตมาเป็นจำเลยด้วย นางนกแค็ตส่งหนังสือพินัยกรรม์ลงวันที่ ๓ กันยายน ๒๔๖๘ ต่อศาล ในหนังสือพินัยกรรม์นี้นางขึ้หนูไม่ได้ลงลายมือชื่อเป็นแต่พิมพ์ลายนิ้วมือไว้ ฝ่ายโจทก์ว่าพินัยกรรม์นี้มีแต่ลายพิมพ์นิ้วมือผู้ทำไม่มีลายเซ็น จึงไม่สมบูรณ์ตามประมวลกฎหมายแพ่งฯ พ.ศ.๒๔๖๖ มาตรา ๑๕ ฝ่ายจำเลยว่าพินัยกรรมนี้สมบูรณ์ตามกฎหมาย ขอให้ศาลวินิจฉัย ถ้าสมฝ่ายใดฝ่ายนั้นชนะ
ศาลชั้นต้นเห็นว่า คำว่า ลายมือชื่อตามที่กล่าวในมาตรา ๑๕ แห่งประมวลกฎหมายแพ่งฯ ฉะบับพ.ศ.๒๔๖๖ กินความถึงลงพิมพ์ลายมือด้วย พินัยกรรม์สมบูรณ์ตามกฎหมายแล้วจึงพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ประมาลกฎหมายนี้ยังไม่ได้ประกาศใช้จะนำมาบังคับไม่ได้และพินัยกรรมนี้สมบูรณ์ตามพระราชกำหนดกฎหมายที่ใช้อยู่เดิม จึงพิพากษายืน
โจทก์ฎีกาว่าศาลอุทธรณ์ไม่วินิจฉัยตามประมวลกฎหมายแพ่งฯ พ.ศ.๒๔๖๖ ม.๑๕ ให้ตรงกับคำท้า ศาลฎีกาเห็นว่า คำท้ามีใจความสำคัญอยู่ว่าหนังสือพินัยกรรม์ฉะบับนี้จะสมบูรณ์ใช้บังคับได้หรือไม่ ฉะนั้นที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า กฎหมายที่โจทก์อ้างว่าไม่สมบูรณ์นั้นฟังไม่ได้ ด้วยไม่ได้ใช้จนยกเลิกและพินัยกรรมนี้สมบูรณ์ตามกฎหมายที่คงใช้อยู่ในขณะทำพินัยกรรม์นั้น ตรงกับประเด็นที่ท้ากันแล้วจึงพิพากษายืนให้ยกฎีกาโจทก์
