แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เมื่อโจทก์ไม่สืบพยานแสดงให้เห็นว่า ความจริงจำเลยย่อมทราบตั้งแต่ได้ครอบครองกระสุนปืนของกลางว่าเป็นกระสุนสำหรับใช้แต่เฉพาะในการสงคราม ก็จะลงโทษจำเลยในความผิดฐานนั้นหาได้ไม่
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีกระสุนปืนเล็กแบบ 88 ขนาด 7.62 ซ.ม.ไว้ในความครอบครอง 22 นัด อันเป็นกระสุนสำหรับใช้เฉพาะแต่ในการสงคราม โดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานและไม่ชอบด้วยกฎหมายขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯลฯ
จำเลยรับว่าได้มีกระสุนปืนเล็กไว้ในความครอบครองจริง แต่ไม่ทราบว่าเป็นกระสุนปืนสำหรับใช้ในการสงคราม จำเลยใช้กระสุนนั้นกับอาวุธปืนสำหรับยิงสัตว์ซึ่งได้รับอนุญาตได้
ในชั้นพิจารณา จำเลยแถลงรับว่ากระสุนปืนของกลางนี้เพิ่งทราบว่าเป็นกระสุนสำหรับใช้เฉพาะแต่ในการสงคราม เมื่อเจ้าพนักงานตรวจพิสูจน์แล้ว โจทก์จำเลยไม่ติดใจสืบพยาน
ศาลอาญาเห็นว่า เมื่อจำเลยให้การว่าจำเลยใช้กระสุนปืนของกลางกับอาวุธปืนยิงสัตว์ที่ได้รับอนุญาตได้ เมื่อโจทก์ไม่สืบเป็นอย่างอื่น ต้องถือข้อเท็จจริงตามคำให้การของจำเลยว่ากระสุนปืนของกลางจำเลยมีไว้สำหรับใช้แก่อาวุธปืนอื่นซึ่งได้รับอนุญาตแล้วตามข้อยกเว้นในกฎระทรวงมหาดไทย ฉบับที่ 7 (พ.ศ. 2501) ออกตามความในพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ พ.ศ. 2490 ข้อ (3) ซ. และข้อ (16) จะลงโทษจำเลยตามฟ้องไม่ได้จำเลยคงมีผิดฐานมีกระสุนปืนไว้ในความครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาตตามธรรมดาพิพากษาว่าจำเลยผิดตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ พ.ศ. 2490 มาตรา 7, 72 ให้ปรับจำเลย 400 บาท ลดโทษให้กึ่งหนึ่งคงปรับ 200 บาท ของกลางริบ
โจทก์อุทธรณ์ว่า จำเลยควรมีความผิดฐานมีกระสุนปืนสำหรับใช้เฉพาะแต่ในการสงครามตามฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน แต่มีความเห็นแย้งของผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์นายหนึ่งว่า จำเลยต้องนำสืบว่าจำเลยไม่ทราบว่ากระสุนปืนของกลางนี้สำหรับใช้แต่เฉพาะในการสงคราม ถ้าไม่นำสืบก็ต้องถือว่าจำเลยทำผิดตามฟ้อง
โจทก์ฎีกาว่าหน้าที่นำสืบแสดงความไม่รู้ว่าเป็นกระสุนปืนที่ใช้เฉพาะแต่ในการสงครามตกแต่จำเลย
ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อโจทก์ไม่สืบพยานแสดงให้เห็นว่าความจริงจำเลยย่อมทราบตั้งแต่ได้ครอบครองกระสุนปืนของกลางนั้นว่าเป็นกระสุนปืนสำหรับใช้แต่เฉพาะในการสงคราม ก็จะลงโทษจำเลยในความผิดฐานนั้นหาได้ไม่ กระสุนปืนของกลางนั้น ตามคำให้การของจำเลยก็พอฟังได้ว่าใช้กับปืนธรรมดาที่ได้รับอนุญาตสำหรับยิงสัตว์ก็ได้ จึงไม่น่าจะมีลักษณะพิเศษบ่งชัดแจ้งว่าเป็นกระสุนปืนหรืออาวุธยุทธภัณฑ์สำหรับใช้แต่เฉพาะในการสงครามที่ผู้ใดจะพึงทราบได้ทันทีเมื่อได้พบเห็นจำเลยจึงไม่มีหน้าที่จะต้องนำสืบ แต่เป็นหน้าที่ของโจทก์จะต้องนำสืบ
พิพากษายืน
