แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์จำเลยพิพาทกันด้วยเรื่องที่ดิน 2 ตอน ตอนที่ 1 ราคา 50 บาท ตอนที่ 2 ราคา 400 บาท ต่างเถียงกันในเรื่องกรรมสิทธิ ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่าที่ตอนที่ 1 ราคา 50 บาทเป็นของโจทก์ นอกนั้นยืนเช่นนี้เป็นการแก้ไขน้อย ต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริงตาม ป.วิ.แพ่ง ม. 248
(ฎีกาที่ 181/2492)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยอาศัยปลูกเรือนในที่ของโจทก์เนื้อที่ ๑ งาน ราคา ๕๐ บาท ต่อมาจำเลยและสามีได้ถางฟันรุกที่ของโจทก์เนื้อที่ ๒ ไร่ ราคา ๔๐๐ บาท โจทก์ว่ากล่าวจำเลยเถียงกรรมสิทธิ จึงขอให้ขับไล่จำเลยและบริวาร และห้ามเกี่ยวข้อง
จำเลยต่อสู้ว่า จำเลยปลูกเรือนอยู่ในที่ดินของโจทก์เนื้อที่ ๑ งานจริงโดยโจทก์ยกให้ ที่ดินอีกส่วนในฟ้องนั้น จำเลยและสามีบุกเบิกทำกินตลอดมาไม่ใช่ของโจทก์
คดีคงพิพาทกันตรงที่พิพาทหมาย ๑ และ ๒ หมาย ๑ โจทก์ตีราคา ๕๐ บาท หมาย ๒ ตีราคา ๔๐๐ บาท
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ฟังว่าที่ดินหมายเลข ๑ จำเลยอาศัยโจทก์ หมายเลข ๒ เป็นของจำเลย พิพากษาแก้ศาลชั้นต้นให้ขับไล่จำเลยและบริวารออกไปจากที่ดินหมายเลข ๑ ห้ามเกี่ยวข้อง นอกจากที่แก้คงยืน
จำเลยฎีกาขอให้ยกฟ้องโจทก์ตามศาลชั้นต้น
ศาลฎีกาเห็นว่าคดีนี้พิพาทกันเรื่องที่ดินเป็น ๒ แห่ง แห่งหนึ่ง ๕๐ บาท อีกแห่งหนึ่ง ๔๐๐ บาท ศาลชั้นต้นยกฟ้องแต่ศาลอุทธรณ์แก้ศาลชั้นต้นให้ที่ดินแห่งที่มีราคา ๕๐ บาท เป็นของโจทก์ ให้ขับไล่จำเลยและบริวาร เช่นนี้เป็นการแก้ไขเล็กน้อย ฎีกาจำเลยต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริงตาม ป.วิ.แพ่ง ม. ๒๔๘ ตามนัยคำพิพากษาฎีกาที่ ๑๘๑/๒๔๙๒ คดีระหว่างนายแดง เด็นอะหลี โจทก์ นางเหรียะ กับพวก จำเลย
จึงให้ยกฎีกาจำเลย
