แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยบังอาจมีอาวุธปืนไว้โดยไม่ได้รับอนุญาต ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยมีใบอนุญาตแล้ว แต่ขาดอายุเมื่อคดีอยู่ระหว่างพิจารณาในชั้นอุทธรณ์หรือฎีกา ได้มีพ.ร.บ.ผ่อนผันให้จดทะเบียนได้ อันเป็นคุณแก่ผู้ต้องหาแล้วก็ต้องยกประโยชน์นั้นให้แก่ผู้ต้องหา (อ้างฎีกาที่766/2490)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 27 พ.ค. 2490 เจ้าพนักงานได้อาวุธปืนแก๊ปบรรจุปากจากจำเลย 1 กระบอก โดยใบอนุญาตประจำปืนของกลางขาดอายุความ จำเลยมิได้นำปืนมาขอรับอนุญาตใหม่ภายในกำหนดวันที่ 8 ธันวาคม 2490 ซึ่งเป็นวันครบกำหนดตามมาตรา 86 แห่งพระราชบัญญัติอาวุธปืน 2490 จำเลยจึงบังอาจมีอาวุธปืนรายนี้ไว้ในครอบครองโดยมิได้รับอนุญาต ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน 2490 มาตรา 7, 72 และริบของกลาง จำเลยรับสารภาพ แต่คัดค้านว่าไม่ควรริบอาวุธปืน ศาลชั้นต้นพิพากษาปรับจำเลย 25 บาท ตามฟ้อง แต่เห็นว่าปืนนี้จำเลยได้รับอนุญาตให้มีและใช้แล้ว แต่ในใบอนุญาตขาดอายุจึงไม่ควรริบ
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า เมื่อคดีอยู่ระหว่างอุทธรณ์ได้มีพระราชบัญญัติอาวุธปืน (ฉบับที่ 2) 2491 ออกใช้ผ่อนผันให้ผู้มีอาวุธปืนซึ่งได้รับอนุญาตตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ 2477 มาแล้วแต่ใบอนุญาตสิ้นอายุลงก่อนวันใช้พระราชบัญญัตินี้ ให้นำมาขอรับใบอนุญาตใหม่ภายใน 90 วัน โดยไม่ต้องรับโทษ พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อคดีตกอยู่ระหว่างพิจารณาในชั้นอุทธรณ์หรือฎีกา ได้มีพระราชบัญญัติผ่อนผันให้จดทะเบียนได้ อันเป็นคุณแก่ผู้ต้องหา ก็ต้องยกประโยชน์นี้ให้แก่ผู้ต้องหา
พิพากษายืน
