คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 144/2483

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เคียวซึ่งโดยปกติใช้สำหรับเกี่ยวข้าว หญ้า ไม่ใช่สาตราวุธูตามความหมายในกฎหมายลักษณอาญามาตรา 6 (15) จำเลยกลับจากเกี่ยวข้าวมีเคียวถือมาเดินมาพบทรัพย์จึงลักทรัพย์นั้นไปเป็นผิดตามมาตรา 288 ไม่ใช่มาตรา 293 (7)

ย่อยาว

ได้ความว่า จำเลยกลับจากเกี่ยวข้าวมีเคียวเกี่ยวข้าวติดตัวมาด้วยเล่มหนึ่ง ได้มาพบไม้ตะบุนของนายบุญมณีเกตุที่ปลายนา จำเลยจึงลักเอาไม้นั้นไป
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์เห็นว่า เคียวไม่ใช่สาตราวุธตามความหมายใน กฎหมายลักษณอาญามาตรา ๖ (๑๕) เพราะไม่ใช่เครื่องประหารเป็นเครื่องสำหรับเกี่ยวข้างเกี่ยวหญ้า พิพากษาวางบทมาตรา ๒๘๘ จำคุก จำเลย ๒ เดือน ลดตามมาตรา ๕๙ กึ่งหนึ่งคงเหลือ ๑ เดือน
โจทก์ฎีกาว่าเคียวเป็นสาตราวุธตามมาตรา ๖ (๑๕) จำเลยควรมีผิดตามมาตรา ๒๙๓
ศาลฎีกาเห็นว่า เคียวตามปกติใช้สำหรับเกี่ยวข้าวหรือหญ้าจำเลยมีเคียวติดตัวมาก็เนื่องจากไปเกี่ยวข้าวมา จำเลยไม่มีเจตนาจะใช้หรือได้ใช้เป็นสาตราวุธ ฉะนั้นจะเรียกว่าจำเลยมีสาตราวุธมาทำการลักทรัพย์ไม่ถนัด จึง พิพากษายืน

Share