แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยซึ่งเป็นภรรยาผู้ตายคบคิดกับพวกใช้ขวานเป็นอาวุธฟันทำร้ายผู้ตายเป็นบาดแผล 16 แห่ง ขณะที่ผู้ตายกำลังนอนหลับ เป็นลักษณะการกระทำที่มีเจตนาจะให้ตายทันทีไม่ถึงขนาดที่จะถือว่าเป็นการฆ่าโดยทารุณโหดร้ายอันจะเข้าลักษณะเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289(5)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับพวกร่วมกันใช้ขวานมีดโต้เป็นอาวุธฟันทำร้ายนายคำพันธ์ผู้ตาย ขณะที่กำลังนอนหลับในที่สำคัญเป็นบาดแผลฉกรรจ์หลายแห่ง อันเป็นความทารุณโหดร้าย และทรมานจนถึงแก่ความตาย ทั้งนี้โดยจำเลยกับพวกมีเจตนาฆ่า ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘, ๒๘๙ และริบขวานและมีดโต้ของกลาง
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว ฟังว่าจำเลยฆ่าผู้ตายโดยสาเหตุที่ถูกผู้ตายซึ่งเป็นสามีและมีภรรยามาก ข่มเหงทั้งร่างกายและจิตใจจึงเกิดอารมณ์วูบโดยมิได้มีการไตร่ตรองไว้ก่อน แต่การกระทำต่อสามีตนเองขณะกำลังนอนหลับอยู่ด้วยกัน เป็นการสำแดงจิตใจโหดร้ายทารุณ พิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๙(๕)ให้ลงโทษประหารชีวิต แต่คำรับสารภาพของจำเลยในชั้นสอบสวนเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา และเมื่อพิเคราะห์สาเหตุดังกล่าว เห็นสมควรลดโทษตามมาตรา ๗๘ กึ่งหนึ่ง คงจำคุกไว้ ๑๒ ปี ริบของกลาง ยกเว้นมีดโต้ ซึ่งฟังไม่ได้ว่าใช้กระทำผิด
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ไม่เชื่อว่าจำเลยจะกล้าฆ่าผู้ตายลำพังตนเองแต่ผู้เดียว พิพากษากลับให้ยกฟ้อง ริบของกลาง ยกเว้นมีดโต้ซึ่งมิได้ใช้กระทำผิด
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาฟังว่า จำเลยกับพวกคบคิดฆ่าผู้ตายแต่การที่จำเลยกับพวกใช้ขวานฟันผู้ตายถึง ๑๖ แผลนั้น หาใช่ถึงขนาดที่จะถือว่าเป็นการฆ่าโดยทารุณโหดร้าย เพียงแต่มีเจตนาจะให้ตายทันทีจำเลยคงมีความผิดตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘
พิพากษากลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘ ส่วนกำหนดโทษให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
