แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องโจทก์หาว่า จำเลยยักยอกเมื่อเดือนมกราคม 2490 ผู้เสียหายได้ร้องทุกข์เมื่อวันที่ 16 กันยายน 2490 เป็นเวลาล่วงเลย 3 เดือน คดีย่อมขาดอายุความตาม ก.ม. ลักษณะอาญา มาตรา 80 แล้ว.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลย ฐานยักยอกเงินค่าขายขันเงินของนายน่วม ตาม ก.ม. ลักษณะอาญา มาตรา ๓๑๔ จำเลยให้การรับสารภาพ ศาลชั้นต้นเห็นว่าคดีขาดอายุความ พิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา.
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ปรากฎในคำฟ้องของโจทก์ว่าจำเลยบังอาจมีเจตนาทุจจริตยักยอกเงินค่าขัน ๕๐๐ บาทของนายน่วมผู้เสียหายไปเป็นประโยชน์ของจำเลยเมื่อเดือนมกราคม ๒๔๙๐ ผู้เสียหายได้ร้องทุกข์เมื่อวันที่ ๑๖ กันยายน ๒๔๙๐ เป็นเวลาล่วงเลย ๓ เดือน คดีย่อมขาดอายุความตาม ก.ม.ลักษณะอาญา มาตรา ๘๐
พิพากษายืน.
