แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ที่เกิดเหตุไม่แน่ว่าอยู่ในท้องที่ใดระหว่าง 2 ท้องที่พนักงานสอบสวนท้องที่หนึ่งในสองท้องที่นั้นมีอำนาจสอบสวนได้ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา19(1)
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 359(4), 363, 365 จำคุก 1 ปี จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “ส่วนข้อที่จำเลยฎีกาว่าที่เกิดเหตุอยู่ในเขตท้องที่กิ่งอำเภอลานกระบือ จังหวัดกำแพงเพชร พนักงานสอบสวนอำเภอบางระกำจังหวัดพิษณุโลกจึงไม่มีอำนาจสอบสวนคดีนี้ ศาลฎีกาได้พิเคราะห์แล้วเห็นว่า ปัญหาที่ว่าที่พิพาทอันเป็นที่เกิดเหตุในคดีนี้อยู่ในเขตท้องที่อำเภอบางระกำ จังหวัดพิษณุโลก หรือว่าอยู่ในท้องที่กิ่งอำเภอลานกระบือ จังหวัดกำแพงเพชรนั้น ปรากฏว่าทางจังหวัดกำแพงเพชรและจังหวัดพิษณุโลกได้ตั้งคณะกรรมการทำการพิจารณาแนวเขตของจังหวัดทั้งสองนี้แล้ว ผลการพิจารณาไม่อาจชี้ขาดได้ว่าอยู่ในท้องที่ใดแน่ (ปรากฏตามเอกสารอันดับ 129 ในสำนวน) จึงเป็นกรณีที่ไม่แน่ว่าการกระทำผิดได้กระทำในท้องที่ใดระหว่างหลายท้องที่ ฉะนั้นพนักงานสอบสวนอำเภอบางระกำ จังหวัดพิษณุโลก ซึ่งเป็นพนักงานสอบสวนในท้องที่ที่เกี่ยวข้องจึงมีอำนาจสอบสวนคดีนี้ได้ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 19(1)”
พิพากษายืน