แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ที่ดินปกครองที่ดินไม่มีหนังสือสำคัญเมื่อเจ้าของละทิ้งย่อมขาดกรรมสิทธิเพียงแต่เจ้าของไปตัดฟืนในที่บ้าง ไม่เรียกว่าปกครอง
ย่อยาว
ข้อเท็จจริงได้ความว่า ที่รายพิภาษโจทก์ได้ซื้อมาจาก ต.ประมาณ ๓๐ ปีแล้ว แต่ไม่มีหนังสือสำคัญสำหรับที่ เมื่อซื่อมาแล้วสัก ๗-๘ ปี โจทก์ได้เข้าเหยียบจากไว้ครั้งหนึ่ง แล้วก็ไม่ได้ทำประโยชน์อย่างใดอีก นอกจากเข้าไปตัดฟืนบ้างที่คงเปนป่าอยู่ เมื่อประมาณ ๔ ปีมานี้จำเลย เข้าแผ้วถางและขุดลำรางในที่รายพิภาษนี้ และปลูกต้นมะพร้าวไว้ด้วย รวมที่ ๆ ถางเตียนและประมาณ ๓๐ ไร่ ในคราวเดียวกันนี้โจทก์ก็เข้าขุดร่องลำรางรอบเขตร์ที่พิภาษบ้าง บัดนี้โจทก์ฟ้องขอให้ห้ามจำเลยไม่ เข้าเกี่ยวข้องในที่รายพิภาษนี้ และเรียกค่าเสียหาย
ศาลเดิมตัดสินว่า โจทก์ไม่มีสิทธิพอที่จะขอให้ห้ามจำเลยได้ ให้ยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์ตัดสินกลับ ห้ามไม่ให้จำเลยเข้าเกี่ยวข้องในที่พิภาษ กับให้จำเลยใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ ๒๐ บาท
ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อโจทก์ไม่ได้เข้าปกครองทำประโยชน์อะไร และละทิ้งเปนป่าไว้ แม้จะปรากฏว่าโจทก์เคยตัดฟืนในที่พิภาษบ้างก็ดี ก็ไม่เรียกว่าปกครอง เพราะที่เปนป่า ผู้อื่นก็อาจเข้าตัดฟืนใช้ได้ เมื่อโจทก์ละทิ้งที่ไว้จนจำเลยเข้าปกครองแผ้วถางทำประโยชน์ดังนี้ โจทก์หามีสิทธิหวงห้ามจำเลยได้ไม่ จึงตัดสินยื่นตามศาลเดิม ให้ยกฟ้องโจทก์
