แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ที่ดินและเรือนพิพาทเป็นของโจทก์และจำเลยรวมกันคนละครึ่ง โจทก์ย่อมมีสิทธิจะใช้ที่ดินและเรือนพิพาทเป็นที่อยู่ในฐานะเจ้าของรวมคนหนึ่งตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1360 วรรคแรก จำเลยไม่มีสืทธิขับไล่โจทก์ ฉะนั้น แม้โจทก์จะไม่ออกไปจากที่ดินและเรือนพิพาท เมื่อจำเลยบอกกล่าวให้ออกไป จึงไม่เป็นละเมิดต่อจำเลย
จำเลยฟ้องแย้งว่า ที่ดินและเรือนพิพาทเป็นของจำเลย จำเลยขอให้โจทก์ออกไปเพื่อจะให้ผู้อื่นเช่า แต่โจทก์ไม่ยอมออก ทำให้จำเลยเสียหายขาดค่าเช่าที่ควรจะได้ ดังนี้ ฟ้องแย้งของจำเลยไม่มีประเด็นจะวินิจฉัยว่า จำเลยมีสิทธิเรียกร้องให้โจทก์แบ่งดอกผลของที่ดินและเรือนพิพาทที่โจทก์ได้มาให้แก่จำเลยตามส่วนที่จำเลยมีอยู่
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องขอแบ่งมรดกที่ดินและเรือนพิพาทกับทรัพย์สินอื่น
จำเลยให้การและฟ้องแย้งว่า ที่ดินและเรือนพิพาทเป็นของจำเลยตามพินัยกรรมส่วนทรัพย์สินอื่นก็เป็นของจำเลยตามที่เจ้ามรดกระบุไว้ ฟ้องแย้งให้โจทก์ออกจากที่ดินและเรือนพิพาท พร้อมกับใช้ค่าเสียหาย
โจทก์ให้การแก้ฟ้องแย้งว่า ที่ดินและเรือนพิพาทเป็นของโจทก์ที่ ๑ กับเจ้ามรดกคนละครึ่ง โจทก์มีสิทธิได้รับแบ่งมรดกของเจ้ามรดก จำเลยไม่มีสิทธิขับไล่และเรียกค่าเสียหาย
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า ที่ดินและเรือนพิพาทเป็นสินเดิมของโจทก์ที่ ๑ กับเจ้ามรดกคนละครึ่ง ให้หักค่าใช้จ่ายสินสมรสจากราคาสินเดิมส่วนเจ้ามรดกแล้วให้ได้แก่จำเลยตามพินัยกรรม ส่วนทรัพย์สินอื่นเป็นของจำเลยตามที่เจ้ามรดกระบุ จำเลยไม่มีสิทธิขับไล่โจทก์ออกจากที่ดินและเรือนพิพาท แต่มีสิทธิเรียกค่าเสียหายได้เดือนละ ๑,๐๐๐ บาท พิพากษาให้แบ่งที่ดินและเรือนพิพาทให้โจทก์ที่ ๑ ได้ ๑ ส่วน ให้จำเลยได้ ๑ ส่วน ให้จำเลยใช้เงินให้โจทก์ที่ ๑ จำนวน ๑๐,๐๐๐ บาท ถ้าแบ่งไม่ได้ ให้ขายทอดตลาด ให้โจทก์ใช้เงินให้จำเลยเดือนละ ๑,๐๐๐ บาท
โจทก์ที่ ๑ และจำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เฉพาะข้อที่โจทก์ที่ ๑ ใช้เงินจำเลยเป็นเดือนละ ๕๐๐ บาท
โจทก์ที่ ๑ ฎีกาว่า ไม่ควรต้องใช้เงินให้จำเลยตามฟ้องแย้ง
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่ดินและเรือนพิพาทเป็นของโจทก์ที่ ๑ กับจำเลยรวมกัน โดยต่างมีส่วนเป็นเจ้าของคนละครึ่ง โจทก์ที่ ๑ ก็มีสิทธิจะใช้ทรัพย์พิพาทเป็นที่อยู่ในฐานะเจ้าของรวมคนหนึ่งตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๓๖๐ วรรคแรก จำเลยไม่มีสิทธิขับไล่ การที่โจทก์ไม่ออกไปจากทรัพย์พิพาทเมื่อจำเลยบอกกล่าวให้ออกไป จึงไม่เป็นละเมิดต่อจำเลย จำเลยไม่มีสิทธิเรียกร้องค่าเสียหาย
ฟ้องแย้งของจำเลยไม่มีประเด็นจะวินิจฉัยว่า จำเลยมีสิทธิเรียกร้องตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๓๖๐ วรรคสอง เพราะไม่ใช่เรื่องจำเลยเรียกร้องให้แบ่งดอกผลของทรัพย์พิพาทที่โจทก์ได้มาให้แก่จำเลยตามส่วนที่จำเลยมีอยู่ในทรัพย์พิพาท โจทก์ที่ ๑ ไม่ต้องรับผิดใช้ค่าเสียหายให้จำเลยตามฟ้องแย้ง
พิพากษาแก้ให้ยกฟ้องแย้งของจำเลย.
