แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยใช้ขวานมีคมหน้ากว้าง 3 นิ้วมือเรียงเลือกฟันที่ศีรษะอันเป็นอวัยวะสำคัญจนกระดูกกระโหลกศีรษะแตกถือว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าให้ตาย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 13 สิงหาคม 2498 เวลากลางคืนจำเลยบังอาจใช้ขวานเป็นสาตราวุธฟันทำร้ายร่างกายนายสุจินต์หรือบุญเลี้ยง แซ่ตั้ง ถูกที่ศีรษะบาดเจ็บสาหัสโดยจำเลยมีเจตนาฆ่าให้ตาย นายสุจินต์หรือบุญเลี้ยงทนพิษบาดแผลไม่ได้ ถึงแก่ความตายในวันที่ 15 เดือนเดียวกัน
นางไทย แซ่ตั้ง ภริยานายสุจินต์ หรือบุญเลี้ยง เข้าเป็นโจทก์ร่วม
จำเลยปฏิเสธอ้างฐานที่อยู่
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงเชื่อพยานโจทก์ว่าจำเลยได้กระทำผิดจริงและวินิจฉัยด้วยว่าขวานที่จำเลยใช้ฟันนายสุจินต์ หรือบุญเลี้ยงผู้ตายเป็นขวานมีคมหน้ากว้างขนาด 3 นิ้วมือเรียงเป็นอาวุธที่เพิ่มน้ำหนักแรง และจำเลยเลือกฟันที่ศีรษะอันเป็นอวัยวะสำคัญจนกระดูกกระโหลกศีรษะแตกถือว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าให้ตาย พิพากษากลับจำคุกจำเลย 20 ปี ตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อเท็จจริงและเห็นฟ้องกับศาลอุทธรณ์ฟังว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าให้ตาย ยืน
