แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องว่าเมื่อวันที่ 4 ส.ค. 2498 เวลากลางวัน จำเลยกับพวกสมคบกันเล่นการพนันสลากกินรวบพนันเอาเงินและทรัพย์สินกัน โดยจำเลยเป็นผู้จัดให้มีการเล่นและเป็นเจ้ามือรับกินรับใช้เพื่อเป็นทางนำมาซึ่งผลประโยชน์แห่งตนและเข้าเล่นด้วยโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน และมีสถานที่เกิดเหตุกับบทกฎหมายที่ขอให้ลงโทษ เช่นนี้ เป็นฟ้องที่สมบูรณ์ไม่เคลือบคลุม วิธีการเล่นสลากกินรวบมีอยู่อย่างไร เป็นข้อเท็จจริงที่เกี่ยวกับประเด็นซึ่งโจทก์ย่อมนำสืบได้ในเวลาพิจารณาคดี ไม่ใช่เป็นการสืบนอกฟ้องนอกประเด็นอย่างใด และเมื่อนำสืบฟังได้เช่นนั้นก็ไม่ใช่เป็นเรื่องข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าเมื่อวันที่ 4 สิงหาคม 2498 เวลากลางวัน จำเลยกับพวกสมคบกันเล่นการพนันสลากกินรวบพนันเอาเงินและทรัพย์สินกันโดยจำเลยเป็นผู้จัดให้มีการเล่นและเป็นเจ้ามือรับกินรับใช้เพื่อเป็นทางนำมาซึ่งผลประโยชน์แห่งตนและเข้าเล่นด้วยโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน ขอให้ลงโทษตาม พระราชบัญญัติการพนันฯ
จำเลยปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว เชื่อว่าจำเลยได้ลักดีเล่นการพนันรายนี้จริงดังฟ้อง พิพากษาว่าจำเลยผิดตามพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. 2478มาตรา 12 ให้จำคุก 3 เดือนและปรับ 1,200 บาท ค่าปรับจัดการ ตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 18 ถ้าจำแทนให้จำ 1 ปี ริบของกลางและให้จำเลยใช้ค่าสินบนนำจับกึ่งหนึ่งของค่าปรับตาม พระราชบัญญัติการพนัน (ฉบับที่ 5) พ.ศ. 2497 มาตรา 3
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกาทั้งในข้อกฎหมายและข้อเท็จจริง
ในปัญหาข้อกฎหมาย จำเลยเสนอว่า ฟ้องของโจทก์กล่าวความยืนยันว่า จำเลยกับพวกได้สมคบกันลักเล่นการพนันสลากกินรวบพนันกันในวันที่ 4 สิงหาคม 2498 เวลากลางวัน และเจ้าพนักงานจับจำเลยได้พร้อมด้วยของกลางในวันนั้น มิใช่บรรยายว่าจำเลยเล่นในระหว่างวันที่ 2 ถึงวันที่ 6 สิงหาคม 2498 และยิ่งกว่านั้นมิได้บรรยายว่าเป็นการเล่นสลากกินรวบที่จะออกในงวดวันที่ 6 สิงหาคม 2498 ด้วยแต่โจทก์กลับนำสืบว่ามีสายลับมาแจ้งในวันที่ 2 สิงหาคม 2498 ว่าจำเลยลักเล่นการพนันสลากกินรวบ ครั้นวันที่ 4 สิงหาคม 2498 เวลา 13 น.เศษ เจ้าพนักงานไปจับจำเลยได้พร้อมด้วยของกลางและสลากกินรวบรายนี้จะออกในวันที่ 6 สิงหาคม 2498 ส่วนวันที่ 4 สิงหาคม 2498 ก็เป็นเพียงแต่วันจับจำเลยเท่านั้น ซึ่งโจทก์ไม่ได้นำสืบว่า จำเลยรับแทงหรือเล่นในวันนั้น ข้อเท็จจริงตามที่โจทก์นำสืบจึงต่างกับฟ้อง
ในปัญหาข้อกฎหมายนี้ ศาลฎีกาเห็นว่า ฟ้องโจทก์กล่าวความห้วนเกินไป น่าจะได้บรรยายถึงการเล่นสลากกินรวบในระหว่างวันที่เท่านั้นถึงวันที่เท่านั้น หรือระบุวันออกสลากกินรวบนั้นให้ปรากฏ จะได้ชัดเจนยิ่งขึ้นแต่ทว่าฟ้องของโจทก์ฉบับนี้ได้ระบุการกระทำผิดของจำเลยแจ้งชัดพอควรอยู่แล้ว แม้จะมิได้กล่าวถึงข้อความที่ควรจะได้บรรยายดังกล่าวแล้ว ก็ยังถือไม่ได้ว่าฟ้องของโจทก์นั้นเคลือบคลุมวิธีการเล่นสลากกินรวบมีอยู่อย่างไรเป็นข้อเท็จจริงที่เกี่ยวกับประเด็นซึ่งอาจนำสืบได้ในเวลาพิจารณาคดี เมื่อโจทก์นำสืบแสดงให้เห็นได้ว่า วิธีเล่นการพนันสลากกินรวบได้เสียกันอย่างใด เมื่อใดจึงเป็นการนำสืบข้อเท็จจริงที่เกี่ยวกับประเด็นในคดีนั้นเองไม่มีทางที่จะทำให้เห็นว่าเป็นเรื่องข้อเท็จจริงต่างกับฟ้องไปได้ดังข้อฎีกาของจำเลย
ส่วนที่ฎีกาข้อเท็จจริงมาด้วยนั้น ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยฎีกาไม่ได้ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 จึงไม่รับวินิจฉัย
พิพากษายืน
