แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เมื่อส่งสำเนาฟ้องฎีกาให้จำเลยไม่ได้ ศาลก็มีอำนาจสั่งจำหน่ายคดี
ห้ามมิให้โจทก์ฎีกาในคดีซึ่งศาลเดิมและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องโจทก์โดยอาศัยข้อเท็จจริง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับพวกปล้นทรัพย์ของนางเจริญ สวัสดิ์รักษ์และข่มขืนกระทำชำเราพวกเจ้าทรัพย์ เหตุเกิดที่ตำบลเกาะสำโรงอำเภอเมืองจังหวัดกาญจนบุรี ขอให้ลงโทษ
จำเลยทั้ง 3 ปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกพลทหารโปรยรวม 2 กระทง 14 ปีตามมาตรา 301, 243 และให้คืนหรือใช้ราคาทรัพย์ ส่วนจำเลยที่ 2 และ 3 ให้ยกฟ้องปล่อยตัวไป
โจทก์และพลทหารโปรยจำเลยที่ 1 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ยกฟ้องโจทก์ ปล่อยจำเลยทุกคนไป
โจทก์ฎีกาข้อเท็จจริงว่า ศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้อง โจทก์ไม่ชอบขอให้ลงโทษจำเลยตามฟ้อง
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีเฉพาะจำเลยที่ 2 ที่ 3 โจทก์ฎีกาข้อเท็จจริงไม่ได้ จึงถือว่าโจทก์ฎีกาเฉพาะจำเลยที่ 1 เท่านั้น และก็ปรากฏว่ายังส่งสำเนาฟ้องฎีกาให้ไม่ได้ จึงให้จำหน่ายคดีเสีย
