แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
สัญญาเช่าทำด้วยปากเปล่าผู้เช่าเถียงกรรมสิทธิให้ผู้เช่าได้เพียงไร
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ฟ้องเรียกค่าเช่าที่ดิน จำเลยเถียงว่าไม่ใช่ที่ดินของโจทก์ เป็นที่ของหลวง ภายหลังจำเลยรับว่าได้เช่าที่ดินจากโจทก์จริง แต่ไม่ได้ทำหนังสือสัญญาเช่าต่อกัน
ศาลเดิมแลศาลอุทธรณ์เห็นว่าสัญญาเช่าเป็นโมฆะ เพราะทำกันด้วยปากเปล่า แต่โจทก์มีอำนาจขับไล่จำเลยได้ ให้จำเลยรื้อเรือนออกจากที่ของโจทก์
ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อข้อเท็จจริงต้องฟังตามศาลอุทธรณ์ว่า จำเลยเช่าที่จากโจทก์แล้ว และจำเลยไม่ได้นำสืบแต่ต้นว่าเป็นที่ของหลวง และรัฐบาลก็ยังไม่ได้เคยร้องคัดค้านเช่นนี้ ฎีกาจำเลยฟังไม่ขึ้น ให้ยกเสีย
